ماموران امنیتی شهرستان کوار در طول چند روز گذشته منزل «کاظم دهقان» را که مجالس دراویش گنابادی در آنجا برگزار می شود، محاصره کرده و تحت نظر قرار داده اند
دراویش گنابادی از احتمال بروز درگیری و اعمال رفتارهای خشونت آمیز بر این گروه نگرانند و می گویند فشارهای این هفته برای بازداشت آقای دهقان و چند نفر دیگر از دراویش منطقه انجام شده است.
یکی از دراویش حاضر در محل می گوید: «آنها در صدد دستگیری شش تن از دراویش گنابادی ساکن این شهرستان هستند و تحرکاتی انجام می دهند که نشان می دهد قصد درگیری با دراویش را دارند. روز هفتم اردیبهشت ماه هم همین اتفاق افتاد. آنها خانه آقای دهقان را محاصره کرده و حتی اقدام به تیراندازی کردند. اما دراویش منطقه با تجمع کردن حوالی منزل آقای دهقان سعی کردند مانع گسترش اقدامات خشونت آمیز شوند.»
او می گوید فقط بعد از تجمع دراویش در محل بود که ماموران نیروی انتظامی منطقه را ترک کردند.
این درویش طریقت گنابادی که بنا به دلایل امنیتی مایل به ذکر نامش نیست می گوید: «ما مسلمان و شیعه هستیم و به دینداری صوفیانه معتقدیم . ما جمعیتی خواهان صلح و برادری و برابری هستیم خودمان را سیاسی نمی دانیم اما آنها با اعمال فشارهای زیاد و تحریک افراد تندرو و تمامیت خواه و کشاندن ما به دامنه این درگیری ها، تلاش می کنند از ما چهره افرادی خشونت طلب نشان بدهند.»
او از خشونت اعمال شده توسط نیروی انتظامی شهرستان کوار می گوید « آنها حسینه های ما را تخریب می کنند، اقدام به ضرب و شتم و دستگیری می کنند و نشست های داخلی ما را که جنبه سیاسی ندارند و فقط مذهبی است، تاب نمی آورند.»
این عضو جامعه درویشان به ایران وایر می گوید تبعید دراویش گنابادی آنهم به شکل مادام العمر و یا سال های طولانی از محل زندگی و کسب و کارشان با هیچ منطقی مطابقت ندارد: «آنها خانواده دارند. در این شهر ریشه گرفته اند. یکی مثل آقای دهقان در این منطقه اعتبار دارد. شغلش لوله کشی است و کسب و کار و درآمد دارد. خانواده دارد. چطور می شود به یکی گفت کلا تمام سابقه و تلاش گذشته و ریشه هایت را فراموش کن و حالا برو در یک شهر دیگر ساکن باش؟»
شهر کوار که محل سکونت و تجمع تعدادی از دراویش نعمت اللهی گنابادی است. در طول سال های گذشته هم بارها عرصه درگیری بین نیروهای امنیتی و دراویش گنابادی بوده و در سال ۱۳۹۰ ، پس از تحریک افراد تندرو توسط روحانیون محلی و بالا گرفتن درگیری بین دراویش گنابادی و نیروی انتظامی، «علی بنانی» یکی از دراویش شرکت کرده در تجمع، کشته شده است.
بعد از اتفاقات سال ۱۳۹۰ دادگاه انقلاب شیراز حکم به تبعید بسیاری از دراویش ساکن در شهر کوار داد. به این ترتیب «محمدعلی شمشیرزن» ، «کاظم دهقان» و «حمید آرایش» به طور مادالعمر به شهرهای بندرعباس، زاهدان و اهواز تبعید شده و «محسن اسماعیلی» ، «محمدعلی دهقان»، «محمد علی صادقی» و «ابراهیم بهرامی» به مدت هفت سال به شهرستان های دزفول، زابل، مراغه و سردشت تبعید شدند.
«کاظم دهقان» از اهالی شهرستان کوار بعد از درگیری های سال ۱۳۹۰ در این شهرستان بازداشت شده و در نهایت توسط دادگاه انقلاب شیراز به اتهام «عضویت در گروه های غیر قانونی و اجتماع و تبانی با هدف بر هم زدن امنیت کشور» به تبعید مادام المعر به شهر زاهدان محکوم شد اما او از ترک شهرستان کوار امتناع کرد.
او در نامه ای که به معاونت سیاسی امنیتی استان فارس نوشته ، می گوید حکمی که برایش توسط دادگاه انقلاب شیراز صادر شده ، بدون در نظر گرفتن خدا، قرآن و قانون اساسی جمهوری اسلامی صادر شده و در هیچ کجای جهان و تاریخ قضایی سابقه ندارد.
او نوشته از مسئولین هیچ خواسته زیاد و غیر طبیعی ندارد فقط می خواهد که شهرش آرام و مولایش در حصر نباشد و بتواند بدون هیچ مزاحمتی به دستورات درویشی اش عمل کرده و با کار ، لقمه ای حلال بر سر سفره خانواده اش بیاورد.
خبرهای منتشر شده نشان می دهد این روزها دراویش گنابادی با مرحله ی تازه ای از فشارهای امنیتی مواجه شده اند. هفته گذشته و فقط یک روز پس از انتخابات ریاست جمهوری در ایران، مصطفی دانشجو، از وکلای سرشناس طریقه گنابادی که بعد از تحمل چند سال حبس، اردیبهشت ماه سال ۹۴ آزاد شده بود، از ادامه تحصیل در دوره کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم شناسی بازماند و از دانشگاه اخراج شد.
هرانا ۰۸خرداد
