حوادث ناشی از کار در ایران جان ١٠٠٠نفر را گرفته است
سالانه بالغ بر ١٠٠٠ نفر در شهر و شهرک صنعتی‌های ایران به دلیل اتفاقات ناگوار ضمن کار کردن و چشم پوشی از استانداردهای و ایمنی در حین کار جانشان را از دست می دهند.
خبرگزاری‌های رژیم اسلامی ایران در گزارشی منتشر کردند، به طور میانگین سالانه بالغ بر هزار نفر در ایران به دلیل نبود امنیت در حین کار و چشم پوشی از استانداردهای ایمنی کار جانشان را از دست می‌دهند.
معاون وزارت کار، تعاون و امور اجتماعی در این باره اعلام کرد: بیشتر از شش برابر آمار مرگ کارگران فیزیکی اتفاق افتاده و به دلیل بیماری حین انجام کار جان خود را از دست داده‌اند.
این مسئول رژیم در ادامه افزود، بیشتر از ٤٠ درصد مرگ کارگران به دلیل اتفاقات ناشی از کار در بخش صنعتی ساختمان‌ها رخ داده است.
با توجه به اینکه نرخ بهره وری نیروی کار در ایران به طور میانگین یک چهارم نرخ بهروری نیروی کار در جهان است، سالانه ١٠هزار میلیارد تومان به دلیل مرگ نیروی کار به کشور زیان وارد می کند، و این در حالی است که مسئولین رژیم اسلامی ایران هیچ گونه اقدامی برای پیشگیری این مشکلات انجام نداده است.
بر اساس گزارش سازمان بین‌المللی کار، مرگ هر نفر به دلیل رخداد و به شیوه مستقیم یک میلیارد تومان زیان اقتصادی به کشورها می رساند، همچنین در این گزارش به این اشاره شده است که به طور میانگین ٤ تا ٥ درصد تولید ناخالص داخلی صرف حوادث حین کار میگردد، که بر اساس این آمار سالانه بیش از ٣٠ هزار میلیارد تومان در ایران هزینه حوادث کار می‌شود.
در ایران به دلیل نبود قانون کار و دفاع از حقوق کارگران، اگر برای هر نهاد تولید کننده‌ای و صنفی استانداردهای کار، بهداشت ایمنی کار تامین شود به ٦ سال زمان نیاز هست که در حال حاضر و به دلیل بحران اقتصادی این کشور و نبود مدیر و برنامه کارقابل اجرا نمی‌باشد و مرگ کارگران به دلیل بی مسئولیتی کارفرمایان کار به ” قتل شبه عمد ” محسوب می‌شود.
بر اساس آمار پزشک قانونی ایران که در سال گذشته منشر کرده بود، در آغاز سال ١٣٨٣ تا پایان سال ١٣٩٢، ١٢ هزار و ٤٧٣ نفر در اثر حوادث ناشی از کار جان خود را از دست داده‌اند طبق آمار این مرکز بیشترین تعداد مرگ کارگران در سال ٩٢ رخ داده است.
بر اسا آمار منتشره، حوادث ناشی از کار طی ٩ ماه نخست امسال در ایران، جان یک هزار و ٥٠٦ کارگر را گرفتە است.
روند صعودی مرگ‌های ناشی از حوادث کار در سال‌های گذشته و رشد این آمار از ۶۹۷ فوتی در سال ۱۳۸۳ به یک هزار و ٥٠٦ کارگر در سال ١٣٩٣، نشانگر وضعیت نامناسب و غیرایمن کارگاه‌ها و کارخانەها و عدم تامین ایمنی لازم از سوی کارفرمایان می‌باشد.
فعالان کارگری ایران هموارە از شرایط نامناسب ایمنی کار در این کشور انتقاد کردە و این انتقاد‌ها طی یک سال اخیر بە شدت افزایش یافتەاند.
“مرگ خاموش کارگران” اصطلاحی است که در بین فعالان حقوق کارگران ایران در پیوند با مرگ صدها کارگر در سال بر اثر سوانح محیط کار استفاده می‌شود.
سالانه بالغ بر ١٠٠٠ نفر در شهر و شهرک صنعتی‌های ایران به دلیل اتفاقات ناگوار ضمن کار کردن و چشم پوشی از استانداردهای و ایمنی در حین کار جانشان را از دست می دهند.