جوانی که متهم است در درگیری بر سر ارثیه با عمهاش با یک ضربه مشت باعث مرگ او شده است با رای قضات شعبه چهارم دادگاه کیفری یک استان تهران به قصاص محکوم شد.
روز ۲۶ آذر سال ۹۳ یکی از کارکنان بیمارستانی در شرق تهران در تماس با پلیس از مرگ مشکوک زنی میانسال خبر داد و با مراجعه مأموران کلانتری ۱۰۶ نامجو به بیمارستان، تحقیقات در اینباره آغاز شد. بررسیهای اولیه نشان میداد که متوفی روز ۱۵ آبان به خاطر اختلاف بر سر ارثیه با برادرزادهاش درگیر شده و در این میان پسر جوان مشت محکمی به سر عمهاش کوبیده و او را راهی بیمارستان کرده است.
با گزارش این ماجرا به بازپرس جنایی پایتخت، حکم جلب متهم صادر شد. او در بازجوییها دست داشتن در قتل عمه را انکار کرد و گفت که او بهدلیل بیماریاش فوت شده است. متهم گفت: «چند سال قبل پدرم خانه خود را فروخت و سهم ارثیه برادر و دو خواهرش را داد اما حالا عمو و عمههایم مدعی هستند که خانه پدری برای آنهاست. روز حادثه عمههایم به خانه ما آمدند و شروع به فحاشی کردند و یکی از آنها که تومور مغزی داشت ناگهان بیهوش شد و من هیچ ضربهای به او نزدهام. اظهارات متهم در حالی بود که مدتی بعد پزشکی قانونی طی گزارشی علت تامه مرگ متوفی را اصابت ضربه به سر اعلام کرد. درحالیکه خانواده متوفی نیز از متهم شکایت داشتند پرونده با صدور کیفرخواست به دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.»
صبح دیروز با گذشت حدود ۳ سال از این حادثه متهم به شعبه چهارم دادگاه کیفری یک استان تهران منتقل شد و در برابر اتهام قتل عمهاش به دفاع از خود پرداخت. در آغاز این جلسه که به ریاست قاضی اصغر عبداللهی و با حضور قاضی کیخا برگزار شد پس از آنکه نماینده دادستان به دفاع از کیفرخواست پرداخت دختر قربانی بهعنوان ولی دم در جایگاه ایستاد و برای متهم درخواست صدور حکم قصاص کرد. در ادامه متهم در جایگاه ایستاد و گفت که قتل عمهاش را قبول ندارد.
او گفت: «من ۳سال است که زندانی هستم اما باور کنید در مرگ عمهام بیتقصیرم.»
با وجود اعترافات متهم در پایان این جلسه قضات دادگاه وارد شور شدند و پس از بررسی شواهد و مدارک، وی را به قصاص محکوم کردند.
حقوق بشر در ایران ۲۲خرداد