بر اساس قوانین حمهوری اسلامی هرگونه اعمال خشونت برای گرفتن اعتراف ممنوع است، اصل ۳۸ قانون اساسی سالهاست توسط بازجویان نقض میشود با اینحال قوه قضائیه همچنان بر عدم اعمال هرگونه شکنجه توسط بازجویان تاکید میکند، جمعی از زندانیان سیاسی و امنیتی بلوچ که در زندان زاهدان بسر می برند بعنوان قربانیان شکنجه با نگارش نامه ای سرگشاده از شکنجه شدن خود توسط بازجویان پرده برداشتند و از قوه قضائیه خواستار برخورد با این رفتار غیر انسانی شدند.
جمعی از زندانیان سیاسی و امنیتی محبوس در زندان زاهدان که خواستند هویت آنان نزد هرانا محفوظ بماند طی نامه ای سرگشاده از شکنحه شدن خود توسط بازجویان دستگاه امنیتی سخن گفتند. این زندانیان از قوه قضائیه که مدعی عدم وجود شکنجه در بازداشتگاهها است خواستار توضیح درباره رفتار های غیر انسانی بر آنان رفته شدند.
متن کامل نامه زندانیان شکنجه شده زندان زاهدان را به نقل از هرانا در ادامه بخوانید:
با عرض سلام و ادب و احترام
محرومیت های مطلق و بی توجهی کامل مسئولین ایران به مناطق محل سکونت اهل سنت دست افراد مغرض و متعصب را برای انجام دادن جنایات پشت پرده کاملا باز گذاشته است.
مامورین وزارت اطلاعات، سپاه، نیروی انتظامی، مرصاد، هنگ مرزی، آگاهی ها به بهانه تامین امنیت جوانان و مردم اهل سنت در این مناطق به خصوص بلوچستان و سیستان و کردستان از ابتدای انقلاب تا به امروز دست به بی قانونی می زنند.
آمار و اسناد متعددی از شکنجه های فیزیکی و روحی در بازداشتگاه ها و زندان های این مناطق وجود دارد اما متاسفانه از سوی مسئولین ایران از جمله ریس قوه قضاییه که خود دستور به این جنایت می دهند انکار می شود در حدی که خود را مصون از این قبیل رفتارها اعلام می دارند.
این ادعا بارها تکرار شده و به تازگی نیز از سوی رئیس قوه قضاییه مطرح شده که در روزتامه حمایت مورخ چهارشنبه ۲۴ آبان ۱۳۹۶، به شماره ۴۰۳۶ صفحه ۳ چاپ و منتشر شده است. وی در این نوشتار بیان می دارد “در رابطه با اعمال شکنحه توسط پلیس کشورمان باید اولآ توضیح داده شود که بسیاری از این موارد اتهاماتی است که مخالفان جمهوری اسلامی که خود از بزرگ ترین گروهای تروریستی بودنده اند مطرح می کنند و اعتبار حقوقی و قضایی ندارد”.
بنابراین ما در پاسخ به آقای لاریجانی که در خواست شهادت در زمینه استفاده از شکنجه توسط ماموران خود را خواستار شده اند چند موارد را ذکر می کنیم، و در انتظار واکنش ایشان هستیم.
۱- مرادمحمد ده بلوچ، ۴۵ ساله، از شهرستان چابهار، روستای بسوت، اوایل سال ۹۶ توسط هنگ مرزی دستگیر شده و تحت شکنجه های طاقت فرسا قرار می گیرد، زیر شکنجه نام عبدالمجید پایدار معروف به ماجد، ۲۷ ساله، از چابهار روستای سنگان را به زبان می آورد. مجید که در این وقت به اتهام قتل در زندان چابهار به سر می برد به بازداشتگاه هنگ مرزی منتقل و تحت شکنجه قرار می گیرد که در ذیل ذکر خواهد آمد؛
۱- کاملا لختشان کردند و آب جوش روی آن ها ریختند.
۲- به آلت تناسلی سوزن داخل کرده اند.
۳- سر به پایین آویزان شده اند.
۴- ناخن های دست بیرون کرده شده اند. (کشیده شده است)
۵- حدود چهل روز در تاریکی مطلق قرار داده شده اند که به سبب این تاریکی مراد محمد حدود ۷۰ درصد بینایی خود را از دست داده است.
۶- جوجه کبابی کردن. (آویزان کردن از دست ها و پا ها)
۷- مدت دو ماه به حمام اجازه ندادند. (اجازه استحمام ندادند به آنان)
۸-در ۲۴ ساعت یک مرتبه یعنی از این صبح تا صبحی دیگر به سرویس برده اند. (اجازه استفاده از دستشویی صرفا در هر شبانه روز یکبار)
۹- غذا به اندازه یک کف دست.
۱۰-در سه ماه در یک ظرف که شسته نشده هر روز غذا ریخته و مجبور به خوردن کرده اند.
۱۱- هنگام غذا خوردن با کابل ضرب و شتم شدید شده اند.
در این شرایط ۵۰ روز در بازداشتگاه هنگ مرزی و هفت ماه در بازداشتگاه مرزبانی زاهدان به سر برده اند و بعدآ از آن به وزرات اطلاعات زاهدان منتقل شدند، وزرات اطلاعات گفته که شما بی گناه هستید و آنان که مامورین مرزبانی راکشته اند را ما شناسایی کرده ایم و میدانیم شما نیستید!
این تنها یک نمونه تازه از قربانیان شکنجه بود، گروه دومی نیز با هویت محفوظ وجود دارد
این ها هم تحت شکنجه قرار گرفته اند؛
این گروه که درحال حاضر در بازداشتگاه وزارت اطلاعات زاهدان به سر می برند در مدت کوتاهی که از وزارت به زندان تحویل داده شده بودند بیان داشتند که تحت بدترین شرایط به سر می برند. اکثر آنها از ناحیه دست و پا گویا سوختگی داشتند و زخم های آنها کاملا تازه بودند.
در حدی وضع آنها بد بود که برای گرفتن اعتراف از سایر متهمین، آنان را برده و زخم های این افراد را نشانشان می دادند تا بترسند و با تهدید به انجام شکنجه های مشابه از آنان خواستار اقرار می شدند.
اسامی آنها به شرح ذیل است؛
ندیم، احسان، محسن که سه برادر هستند و محمد برادر زاده آنهاست به اتهام قتل یک سرباز و یک بسیجی در بخشداری پیشین با اتهام ارتباط با گروهگ دستگیر شدند که ناخنها بیرون کرده شده اند (ناخن هایشان را کشیدند) و دست و پای احمد چهار ماه است که بسته هستند (به او دستبند و بابنده زده شده است).
این چهار نفر را تحت فشار گذاشته اند تا با آوردن نام مولوی فضل الرحمن کوهی، امام جمعه روستای بشامدی اعتراف کنند که او دستور قتل مامورین را به آنان داده است.
در ادامه این روند بعنوان مشت دیگری از خروار به سومین گروه اشاره می کنیم:
این گروه در حال حاضر در بازداشت وزارت اطلاعات زاهدان بسر می برند.
اسامی آنان عبارت است از:
۱ – محمد صالح شهداد زهی، اهل شهرستان سرباز روستای کوهان (طلبه در حال تحصیل در حوزه بود)
۲ – محمود شهلی بر، از ایرانشهر
۳ – ادریس رکنی، از ایرانشهر
۴ – عبدالعزیز رکنی از ایرانشهر
۵ – هاشم زردکوهی که کارمند بانک بود.
این افراد به اتهام قتل مامور سپاه به نام صیادی ۵ ماه است که در وزارت اطلاعات قرار دارند. آنان تحت بدترین شکنجه ها قرار گرفته و همچنین مجبور شده اند که بگویند مولانا فضل الرحمن کوهی به ما فتوای قتل داده است.
این جنایت تازه و جدیدی نیست. حال ما از رئیس قوه قضاییه خواستار توضیح هستیم و همچنین از مقامات عالی از جمله گزارشگر ویژه حقوق بشر ایران در سازمان ملل می خواهیم که در این زمینه اقدامات جدی کرده و توطئه جدیدی که می خواهند
با اهرام شکنجه به مصاف جامعه اهل سنت ایران بروند از جمله افرادی مانند مولانا نقشبندی و پسر ارجمندش فاضل عبدلغفار نقشبندی، مولانا فضل الرحمن کوهی را از این طریق دسنگیر کرده و تحت فشار قرار دهند را خنثی کنند.
والسلام علیکم و رحمته الله
جمعی از زندانیان سیاسی و امنیتی زندان زاهدان
لازم به اشاره است همزمان با بالاگرفتن اعتراض زندانیان نسبت به وضعیت زندانیان شکنجه شده از جمله مرادمحمد ده بلوچ و عبدالمجید پایدار، مسئولین مرزبانی بهمراه بازرس به زندان آمدند و با تحت فشار قرار دادن این افراد خواستند تا جلوی دوربین فیلمبرداری در رد ادعای وجود شکنجه صحبت کنند.
گفته می شود پس از اتمام فیلم برداری، مامورین عبدالمجید را از بند ۶ زندان زاهدان به قرنطینه منتقل کردند. هرانا 15 آذر
