زینب جلالیان، زندانی سیاسی محکوم به حبس ابد که در اعتراض به عدم رسیدگی پزشکی در اعتصاب دارویی به سر می برد، از شهریورماه سال جاری از حق ملاقات با خانواده محروم شده است.
از سویی دیگر یک منبع آگاه در خصوص آخرین وضعیت سلامتی این زندانی سیاسی به شبکه حقوق بشر کُردستان گفته است: « بیماری‌های همچون برفک دهان و ناخنک چشم که طی چند سال گذشته این زندانی سیاسی از آن رنج می‌برده، همچون گذشته ادامه دارد و به دلیل اعتصاب دارویی و عدم رسیدگی پزشکی سبب تشدید بیماری اش گشته و نهایتا منجربه نگرانی خانواده ایشان در این خصوص شده است.»
مقامات قضایی و امنیتی ایران ضمن تحت‌فشار دادن زینب جلالیان جهت انجام اعترافات تلویزیونی، از صدور مرخصی برای این زندانی سیاسی که در حال سپری کردن دهمین سال حبس در زندان خوی است، خودداری می‌کنند.
در اسفند ماه سال ۹۴، مسئولبن زندان خوی اعلام کرده بودند که اعزام به بیمارستان و رسیدگی درمانی تنها مشروط بر آن است که طی مدت درمان یکی از اعضای خانواده او به عنوان ضامن در زندان نگهداری شود و این زندانی سیاسی با وجود وضعیت نامساعد جسمانی، این شرایط را نپذیرفته بود.
پیش تر نیز، مأموران وزارت اطلاعات طی بازجویی از زینب جلالیان، به وی اعلام کرده بودند که معالجه و اعزام او را به بیمارستان خارج از زندان تنها در صورت اقدام به اعترافات تلویزیونی انجام می‌گیرد و خانم جلالیان از انجام این کار امتناع کرده بود.
زینب جلالیان زندانی سیاسی، در اسفندماه سال ۸۶ به اتهام عضویت در پژاک بازداشت و توسط نیروهای اداره اطلاعات کرمانشاه مورد بازجویی و شکنجه قرار گرفت. وی در شعبه یک دادگاه انقلاب کرمانشاه به اتهام «اقدام مسلحانه علیه جمهوری اسلامی ایران» و «عضویت در پژاک» به اعدام محکوم شد. مسئولین وزارت اطلاعات به وی اعلام کرده که دستور اجرای حکم اعدام وی صادرشده و تنها با انجام مصاحبه تلویزیونی است که اجرای حکم متوقف خواهد شد. حکم اعدام این زندانی سیاسی در آبان ماه سال ۹۰ به حبس ابد تبدیل شد. در آذرماه سال ۹۳ این زندانی سیاسی به زندان خوی منتقل شد. تارنگار حقوق بشر 16 آذر
