علی باقرزاده، معاون وزیر آموزش و پرورش و رییس سازمان نهضت سوادآموزی به ذکر آماری از بی‌سوادی زنان پرداخت و گفت: “این قاعده در تمام دنیا وجود دارد که دو سوم بی‌سوادان را زنان تشکیل می‌دهند. در کشورمان نیز حدود ۲ میلیون و ۷۰۰ هزار نفر بی‌سواد ۱۰ تا ۴۹ سال داریم که قریب به ۱ میلیون و ۸۰۰ هزار نفر از بین خانم‌ها هستند، البته این آمار در بین اتباع خارجی کمی متفاوت است؛ یعنی آمار بی‌سوادی زنان اتباع، به خصوص اتباع افغانستانی نسبت‌شان از ایرانی‌ها بالاتر است”.
وی افزود: “آنچه که مسلم است، این است که نسبت یا فاصله بین درصد باسوادی زنان و مردان در طول سال‌های اخیر کاهش پیدا کرده و این اتفاق بسیار خوبی است؛ در حال حاضر ۱۲ درصد فاصله داریم، در حالی که یک زمانی ۴۰ درصد فاصله درصد باسوادی زنان و مردان بود، البته اگر بخواهیم با مقیاس جغرافیایی این موضوع را بررسی کنیم؛ با وجود اینکه تعداد بی‌سوادان جمعیت شهری و روستایی ما تقریبا مساوی هستند، اما نسبت زنانِ بی‌سواد روستایی خیلی بالاتر است”.
باقرزاده اضافه کرد: “در بعضی استان‌ها این عدد خیلی بالاتر و جدی‌تر است؛ به طور مثال بی‌سوادی در برخی استان‌ها به بالای ۳۰ درصد می رسد و زنانشان از نعمت خواندن و نوشتن اولیه محرومند. زن مادر و مدیر خانواده است و مادر باسواد معمولا بچه بی‌سواد نخواهد داشت”.
رییس سازمان نهضت سوادآموزی در ادامه خاطرنشان کرد: “بررسی کردیم و متوجه شدیم که بخش قابل توجهی از کودکانی که زیر ۱۷ سال هستند و از نعمت آموزش محروم می شوند، غالبا اولیا و به خصوص مادرشان کم سواد و بی‌سوادند؛ یعنی رابطه معناداری بین سطح سوادِ والدین و میزان بازماندگی از تحصیل وجود دارد”.
وی با تاکید بر اینکه مساله آموزش مادران باید مورد توجه قرار گیرد، تصریح کرد: “اگر ما نمودار نرخ مرگ و میر کودکانِ زیر ۳ سال را با نمودارِ سطح سواد والدینشان رسم کنیم، تقریبا با هم تطبیق دارند؛ یعنی بیماری‌ها و یا عوارض منجر به فوت، در کودکانِ سنین پایین برای آنهایی که مادرشان از نعمت سواد محروم است، بالاتر است”.
معاون وزیر آموزش و پرورش با اشاره به اینکه اگر در بیانیه‌های جهانی گفته می‌شود آموزش موتور محرک توسعه پایدار است، این موضوع باید جدی گرفته شود، گفت: “باید برای فقرزدایی، اشتغال، کاهش آسیب‌های اجتماعی و افزایش راندمان کشاورزی دام و مصرف بهینه انرژی و حفظ محیط زیست به آموزش و پرورش فکر کنیم”.
وی روند باسوادی در سال های ۹۱ تا ۹۵ را با ۸۶ تا ۹۰ مقایسه کرد و گفت: “میانگین رشد باسوادی در دنیا در فاصله سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۵، ۱ درصد بوده و تقریبا تعداد بی‌سوادان ثابت مانده است”.
باقرزاده گفت: “در فاصله سال های ۹۱ تا ۹۵، ۲ و ۸۵ صدم درصد نرخ باسوادی رشد کرده؛ یعنی ۳ برابر مدت ۱۵ ساله دنیا. همچنین ۱ و نیم میلیون از آمار بی‌سوادی کم شده است؛ سال ۸۶ تا ۹۰ نرخ باسوادی ۲ دهم درصد افزایش یافته است”. ایلنا 10 فروردین
