، محمود بهشتی (سخنگوی کانون صنفی معلمان تهران)، عبدالفتاح سلطانی (عضو سابق هیات مدیره کانون وکلای دادگستری)، اسماعیل عبدی (دبیرکل سابق کانون صنفی معلمان تهران) سه تن از زندانیان محبوس در زندان اوین، در نامه‌ای به حسن روحانی رییس جمهور ایران، نسبت به نحوه‌ی دستگیری و برخورد با محمد حبیبی و معلمانی که مقابل سازمان برنامه و بودجه تجمع کرده بودند، اعتراض کردند.
در بخشی از این نامه آمده است: آیا شایسته است که یکی از همین معلمان به زندان تهران بزرگ منتقل شود و در عوض کسانی که اتهام غارت صندوق فرهنگیان و بانک سرمایه را در کارنامه خود دارند، دوران حبس خود را امپراطورگونه در زندان اوین سپری نمایند؟
متن این نامه که توسط اسماعیل عبدی از زندان اوین به صورت تلفنی برای خبرنگار انصاف نیوز خوانده شده در ادامه می‌آید:
“به نام خداوند
چنان که ابر، گره خورده با گریستنش،
چنان که گل، همه عمرش مسخّرِ شادی است،
چنان که هستی آتش، اسیر سوختن است،
تمام پویه‌ی انسان به سوی آزادی است
” شفیعی کدکنی”
ریاست جمهوری اسلامی ایران، جناب آقای روحانی
احتراماً در آخرین روز هفته‌ی معلم و بر اساس فراخوانی که توسط شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان سراسر کشور انجام گرفته بود تجمعات مسالمت آمیزی در برخی استان‌ها و شهرهای کشور برگزار شد که مثل همیشه بدون کوچکترین حاشیه و با آرامش کامل به پایان رسید.
در تهران نیز به همین مناسبت تعدادی از فرهنگیان شاغل و بازنشسته در تاریخ ۲۰ اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۷ و به طور همزمان با سایر شهرها تجمع مسالمت آمیز خود را در مقابل سازمان برنامه و بودجه برگزار نمودند و با طرح شعارهای کاملاً صنفی و آموزشی خواستار توجه دولتمردان به مشکلات آموزش‌وپرورش شدند اما این تجمع آرام با دخالت نیروهای لباس شخصی به خشونت کشیده شد و تعدادی از معلمان شاغل و بازنشسته ناباورانه و در مقابل انظار عمومی مورد ضرب و شتم قرار گرفتند و صحنه‌های زشتی ترسیم شد که هرگز از حافظه‌ی افراد حاضر در صحنه پاک نخواهد شد.
در ادامه معلمان بازداشت شده به شکل کامل توهین آمیز و با دستبند و پابند به زندان اوین منتقل شدند تا اوج ارادت به جامعه‌ی فرهنگیان بروز داده شود!
هرچند اکثریت قریب به اتفاق بازداشت شدگان پس از مدتی کوتاه و با قرار کفالت آزاد شدند؛ اما محمد حبیبی عضو هیات مدیره کانون صنفی معلمان تهران که به تأیید تمامی حاضران، تنها در حاشیه‌ی تجمع تماشاگر صحنه بود مورد تعرض نیروهای لباس شخصی واقع شد و در حالی که به شدت آسیب دیده بود به مکانی نامعلوم وابسته به یکی از نهادها منتقل شد و پس از چند و به دنبال پیگیری‌های خانواده و وکیل وی، با انتساب اتهام اخلال در نظم عمومی، ماده ۶۱۸ مجازات اسلامی و صدور قرار وثیقه یکصد میلیون تومانی؛ این وثیقه فراهم و مقدمات آزادی ایشان محیا شد؛ اما ادعا شد که با تنظیم کیفرخواست، پرونده به دادگاه انقلاب ارسال شده است و در نتیجه امکان آزادی ایشان منتفی و وی با وضعیتی اسف‌بار به زندان تهران بزرگ منتقل شد.
جناب آقای رییس جمهور
از آنجایی که به عنوان بالاترین مقام اجرایی کشور مسوولیت مستقیم اجرای صحیح قانون اساسی را بر عهده دارید و نیز در راستای تحقق قوانین مربوط به حقوق شهروندی و وعده‌هایی که در این زمینه ارائه کرده‌اید توجه شما را به موارد زیر جلب می‌نماییم:
اصل ۲۷ قانون اساسی به صراحت بر آزاد بودن تشکیل اجتماعات و راهپیمایی‌ها بدون حمل سلاح و مشروط بر اینکه مخل مبانی اسلام نباشد تاکید کرده است؛ از طرفی شخص شما اعتراض را حق قانونی مردم دانسته و آن را به رسمیت شناخته‌اید؛ با این اوصاف برخورد قهرآمیز ماموران را با کسانی که در تجمع مسالمت آمیز شرکت کرده‌اند چگونه توجیه می‌فرمایید؟
با اندک تأمل در متن ماده ۶۱۸ قانون مجازات اسلامی، به روشنی معلوم می‌شود که مصداق ماده‌ی فوق، اشراری هستند که نظم و امنیت جامعه را با حرکات غیر متعارف و هیاهو و جنجال بر هم می‌زنند، نه معلم‌های بی سلاح و بی دفاعی که در یک تجمع کاملاً مسالمت آمیز شرکت کرده‌اند.
آیین‌نامه‌ی مربوط به سازمان زندان‌ها استراحت و تفکیک زندانیان از نظر نوع جرم، شدت مجازات و شخصیت آنها تاکید کرده است همچنین تبصره دو ماده ۵۱۲ قانون آیین دادرسی به صراحت بر این موضوع پای می‌فشارد و ماده ۵۱۴ نیز نگهداری محکومان و متهمان را در یک مکان ممنوع می‌داند. بر این اساس انتقال ایشان به زندان تهران بزرگ که “از نظر ما” فاقد استانداردهای لازم است و قرار دادن وی در کنار محکومان و متهمانی که بعضاً دارای جرائم یا اتهام‌های خطرناک هستند چگونه قابل توجیه است؟
نیم نگاهی به صفحه‌ی حوادث روزنامه‌های کشور کافی است که باخبر شویم که چه بسیارند کسانی که با اتهام‌های خطرناک و حتی با تکرار جرائم به قید وثیقه آزاد بوده و هستند و باز هم مرتکب جرم جدید می‌شوند با این وضع نقض قرار وثیقه‌ی آقای حبیبی و صدور قرار بازداشت موقت برای این معلم بی سلاح و بی دفاع چگونه توجیه پذیر است؟
جناب آقای روحانی، آیا شایسته است علیرغم این همه شعارهای رنگارنگ پیرامونشان و جایگاه معلمان، تعدادی از نمایندگان این قشر که قلم و زبانشان جز در راه دفاع از حقوق همکاران و دانش آموزان و اعتلای آموزش و پرورش فعال نبوده با دستبند و پا بند به بازداشتگاه منتقل شوند و با آنها همانند مجرمان خطرناک برخورد شود؟
آیا شایسته است که یکی از همین معلمان به زندان تهران بزرگ منتقل شود و در عوض کسانی که اتهام غارت صندوق فرهنگیان و بانک سرمایه را در کارنامه خود دارند، دوران حبس خود را امپراطورگونه در زندان اوین سپری نمایند.
اینجانبان ضمن اعتراض به رفتارهای زشت، غیرمتعارف و بعضاً غیر قانونی انجام شده از جنابعالی به عنوان کسی که سوگند یاد کرده‌اید که پاسدار قانون اساسی و اجرای صحیح آن باشید درخواست می‌کنیم که با ورود به این موضوع نسبت به فراهم کردن مقدمات مختومه شدن پرونده‌ی تمامی معلمان بازداشت شده‌ی پرونده و همچنین آزادی محمد حبیبی یا لااقل انتقال ایشان به زندان اوین اقدامات لازم را مبذول نمایید.
با سپاس
محمود بهشتی، عبدالفتاح سلطانی، اسماعیل عبدی“
زندان اوین انصاف نیوز 8 خرداد
