در تاریخ ۳۰ آبان‌ماه ۱۳۹۷، جمعی از زندانیان محبوس در زندان اردبیل در نامه‌ای سرگشاده خطاب به جاوید رحمان گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور ایران، از نقض حقوق اعمال شده بر زندانیان محبوس در این زندان ازجمله توصیف شکنجه‌ای به نام “جشن تولد”، پرده برداشته‌اند.
این زندانیان پس از انتشار این نامه از سوی مسئولان زندان مورد تهدید، محرومیت و آزارهایی قرار گرفتند و تلفن‌های بند ۷ این زندان از سوی مسئولان، از روز چهارشنبه ۷ آذرماه مسدود شده است.
محمد صابر ملک رئیسی زندانی سیاسی و تبعیدی این زندان که خود یکی از امضاکنندگان نامه بود، در خصوص تهدید، محرومیت و آزارهایی که از سوی مسئولان زندان متحمل شده، نامه‌ای سرگشاده نوشته است که در پی می‌آید.
متن کامل این نامه را در ادامه به نقل از هرانا بخوانید؛
“اظهار عجز پیش ستم پیشگان خطاست / اشک کباب موجب طغیان آتش است
در نظامی که پایه و اساسش سلاخی و سرکوب به‌صورت آشکار و توهین، تحدید و تخریب به‌صورت افتخارآمیز باشد. باید هم انسانیت چیزی دست‌نیافتنی و شرافت چیزی محال باشد.
ما زندانیان مظلوم‌ترین قشر جامعه هستیم و اگر از سوی شما ملت آزاده به حال خود رها شویم، قطعاً باید مثل برده‌های زرخرید این جلادان جانی با ما رفتار شود. در قانون وظیفه ماموران برقراری عدالت، نظم و برابری بین انسان‌هاست، اما در این جهنم (زندان مرکزی اردبیل و در کل زندان‌های کشور) ابزاری برای تبعیض، ظلم و جنایت در حق انسان‌ها هستند.
قانون که باید وسیله‌ای برای احقاق حق مظلوم باشد در این جهنم وسیله‌ای برای نقض حقوق یک مظلوم است. این‌جانب در مورخ ۲ آذر ۹۷ به‌عنوان نماینده ۱۱ نفر از زندانیان شکنجه‌شده با نوشتن و انتشار نامه‌ای به‌منظور رسیدگی به وضعیت زندانیان زندان مرکزی اردبیل و انعکاس اخبار بی‌قانونی و نقض کرامت انسانی و جنایت، یعنی شکنجه زندانیان توسط مسئولان ازجمله رئیس زندان، برای آگاهی نهادهای حقوق بشری و گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور ایران جناب آقای جاوید رحمان خواستار رسیدگی به این جنایت غیرانسانی و ظالمانه شده بودم.
پس از انتشار این نامه از سوی رئیس زندان یعنی “یعقوب سرباز جدا” در تاریخ ۴ آذر ۹۷ مورد بازخواست، توبیخ قرار گرفتم. همچنین توسط حفاظت و اطلاعات کل سازمان زندان‌های اردبیل (مختاری) در تاریخ ۹ آذر ۹۷ مورد پرخاش و توهین متعدد قرار گرفتم. از همان تاریخ بند ما با قطع شدن تلفن مواجه شد و چند روزی است که از دسترسی به تلفن محروم هستیم.
مقاماتی مانند ریاست زندان یا رییس حفاظت‌واطلاعات زندان‌های استان که در قانون به‌عنوان مرجع رسیدگی به نقض قانون و حفظ کرامت انسانی و برقراری قانون در نظر گرفته‌شده اند هم اکنون خود نقض‌کننده قانون و منشأ اصلی بی‌عدالتی در زندان مرکزی اردبیل هستند. نه‌تنها ایشان در عمل کارنامه هایی سیاه‌تر از قلب خود به‌جای گذاشته اند.
بنابراین حال چطور از ایشان انتظار می‌رود که علیه اقدامات و باورهایی که یک‌عمر با آنها زندگی کرده اقدامی انجام دهد. در کارنامه ایشان شکنجه زندانی و کارهایی که حتی نمی‌توانم از آنها دم بزنم، دیده می‌شود. حال با پرخاش و تهدید از من می‌خواهند که در مقابل جنایات کثیفش سکوت اختیار کنم. آنها فکر می‌کنند که با تهدید می‌توانند مانع مبارزه‌ای که به آن ایمان‌دارم شوند و نیز فکر می‌کنند یک انسان بی‌وجودی همچون آنها هستم تا با تهدید و پرخاش از مبارزه دست بکشم.
باید بداند که ما مبارزان ملت، کسانی نیستیم که جلوی هر بی‌سر و پایی سر تعظیم فرو آوریم. ما از تبار همین ملتیم که در راه آزادی هزینه دادیم.
با تشکر و سپاس / محمد صابر ملک رئیسی / بند ۷ زندان اردبیل / ۱۰ آذر ۱۳۹۷″ هرانا ۱۰ آذر
