، لقمان وحید، کولبر پیرانشهری که در اثر انفجار مین، یک پا و بینایی چشمانش را از دست داده، توان پرداخت خدمات درمانی را ندارد. او که نیازمند انجام عملهای جراحیست، از هیچ بیمه درمانی مناسب بهرهمند نیست و به خاطر آسیبدیدیگی از انفجار مین، بایستی همه هزینههای درمان را به نرخ آزاد بپردازد.
بیست وکیل دادگستری در نامهای خطاب به رئیسجمهور، ضمن برشمردن مصائب قربانیان مین، خواستار برخورداری وحید از خدمات درمانی مناسب شدهاند.
در این نامه آمده است: اغلب شهروندان شریف مناطق جنگی و مرزی مخصوصاً مناطق کردنشین ایران در چهل سال گذشته از وجود مینهای زمینی در رنج و عذاب بودهاند به نحوی که هر از چندگاه انفجار مین موجب مرگ یا مصدومیت همیشگی قربانی بوده است. این سلاح مرگبار جزو سلاحهای جنگی در اختیار دولتهاست که مسئولیت جمعآوری، نگهداری، پاکسازی، استفاده و کاربرد آن برعهده دولت با رعایت مقررات و استانداردها است؛ اگرچه کنوانسیون بینالمللی اوتاوا استفاده از آن را بطور کامل منع کرده است. همچنین حفاظت از جان و مال انسانها در مناطق آلوده به این سلاح نیز جزو تکالیف اصلی دولت است.
در ادامه نامه، وکلای دادگستری شرایط لقمان وحید را تشریح کردهاند: آقای لقمان وحید از کولبران ستمدیده شینآباد پیرانشهر هنگام کولبری در داخل خاک ایران روی یکی از مینها که فاقد هر نوع علامت و نشان هشداردهنده و مخصوص بوده، رفته و انفجار آن باعث قطع دست و پا و نابینایی مشارالیه شده که شوربختانه از حقوق یک قربانی مین محروم شده است.
در پایان نامه میخوانیم: حال با تقدیم اسناد و مدارک مثبته آقای لقمان وحید از حضرتعالی وفق اصول فوقالذکر قانون اساسی و قوانین و مقرّرات جاری کشور درخواست رسیدگی فوری به وضعیت ایشان را داشته و مانع تضییع حقوق بیشتر وی شوید و اجازه فرمایید این قربانی مین که به شدت مصدوم گردیده از خدمات درمانی برای بهبودی برخوردار و حسب اصل ١٢٧ قانون اساسی با تعیین نماینده ویژه، بطور جدی و شرافتمندانه به موضوع رسیدگی و به داد قربانیان مینهای زمینی و آقای لقمان وحید برسید. ایلنا ۱۹ دی