یک زندانی محبوس در زندان زاهدان علیرغم مشکل جدی پوستی و ابتلا به قارچ در ناحیه پاها از رسیدگی مناسب پزشکی و اعزام به بیمارستان محروم مانده است.
هویت این زندانی “زبیر هوت (عود)، فرزند هندوک، ۲۵ ساله، با اتهام محاربه و محبوس در بند ۳ زندان زاهدان” توسط هرانا احراز شده است.
یک منبع مطلع از وضعیت این زندانی به گزارشگر هرانا گفت: “علیرغم پیگیری و درخواست مکرر این زندانی جهت اعزام به بیمارستان تاکنون اقدامی در این زمینه صورت نگرفته و با مخالفت مسئولین زندان از اعزام وی جلوگیری شده است. در بهداری زندان هم فقط یک پماد به او داده‌اتد که نتیجه‌ای در پی نداشته و روز به روز وضعیت پاهایش بدتر می‌شود”.
زبیر هوت به اتهام “محاربه از طریق همکاری با گروه‌های مخالف نظام” و “اقدام علیه امنیت ملی” ابتدا به اعدام و سپس با کاهش حکم به ۲۵ سال حبس تعزیری محکوم شده بود.
این زندانی محبوس در بند ۳ زندان زاهدان در تاریخ ۱۲ اردیبهشت‌ماه سال ۹۲ در چابهار توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده بود.
همچنین در گزارشی دیگر دو زندانی سنی مذهب محبوس در زندان زاهدان در پی درگیری لفظی با محمد قهرمانی مسئول بند ۲ که به دلیل توهین وی به اعتقادات این دو زندانی صورت گرفته بود توسط سرگزی، حفاظت زندان زاهدان همراه با ضرب و شتم به قرنطینه این زندان منتقل شده اند.
هویت این دو زندانی “علیرضا بمپوری با اتهام محاربه و ذبیح الله ریگی، محبوس در زندان زاهدان” توسط هرانا احراز شده است.
علیرضا بمپوری که از سال ۹۴ در این زندان به سر می‌برد در تاریخ ۹ خرداد سال گذشته توسط شعبه یک دادگاه انقلاب زاهدان به ریاست قاضی سید رضا جواد موسوی و قاضی مهران بامری به اتحام محاربه به ۱۵ سال حبس تعزیری محکوم شده بود.
همچنین روز جاری یک زندانی دیگر در این زندان نیز به نام رشید آهورانی به دلیل اینکه در زمان سرکشی بازرسان از وضعیت و شرایط زندان انتقاد کرده بود به قرنطینه این زندان منتقل شد.
به گفته یک منبع مطلع از وضعیت این زندانی، بازرسان از تهران جهت سرکشی آمده بودند و این اقدام تنبیهی مسئولان زندان زمانی صورت گرفت که بازرسان زندان را ترک کرده بودند.
رشید آهورانی که از سال ۸۸ در زندان زاهدان در حال تحمل حبس است پیشتر به اتهام مشارکت در قتل به ۱۵ سال حبس تعزیری محکوم شده است.
زندانیان زندان زاهدان تحت شرایط بسیار نامناسبی در این زندان نگهداری می‌شوند و با مشکلات مضاعفی از جمله محرومیت از تغذیه مناسب، عدم رسیدگی پزشکی، بدرفتاری مسئولین بهداری با زندانیان بیمار، عدم اعزام بیماران به مراکز درمانی خارج از زندان حتی در موارد بسیار ضروری، نبودن وسایل موردنیاز در فروشگاه زندان، قیمت بالای مواد غذایی و کیفیت بسیار پایین آنها، نبود وسایل گرمایشی و سرمایشی حتی با هزینه‌های شخصی، محرومیت از جای خواب مناسب، رفتار نامناسب مسئولین بنیاد تعاون با زندانیان، ندادن حقوق متناسب با ساعات کار زندانیان در بخش اشتغال و تهدید آنها به اخراج و انتقال به قرنطینه در صورت اعتراض و… مواجه هستند. هرانا ۲۵ دی
