«سینا انتصاری دارد خون بالا می‌آورد. برادرم از شدت ضعف، یک گوشه سلول افتاده است. حال محمد شریفی‌مقدم، رضا انتصاری، احمد ایرانی‌خواه و مرتضی کنگرلو هم مجددا وخیم شده است و تهوع شدید دارند. طبق دستور پزشک زندان، باید اعزام اورژانسی شوند. باید…»
این جملات «فائزه عبدی‌پور»، همسر محمد شریفی‌مقدم است که در چهل و هشتمین روز اعتصاب غذای ۱۴ درویش گنابادی، در توییتر نوشته شده است.
درویشان اعتصاب‌کننده نه تنها هنوز به اعتصاب خود پایان نداده‌اند بلکه در ۲۹ آذر۱۳۹۸، در تماس تلفنی با تنی چند از دوستان و اعضای خانواده‌های خود، با آن‌ها و انگار با زندگی خداحافظی کرده‌اند. اما هم‌چنان مسوولان زندان از اعزام این درویشان به بیمارستان و مداوای آن‌ها سرباز می‌زنند.
«مصطفی دانشجو»، وکیل دادگستری در حساب کاربری خود در توییتر نوشته است: «سینا انتصاری از درویشان اعتصاب کننده در زندان تهران بزرگ دقایقی قبل طی تماس تلفنی کوتاه که به سختی هم تکلم داشت، خبر از وخامت شدید حال خود و سایر درویشان زندانی اعتصاب کننده داد و از طرف همه آن‌ها از من خداحافظی کرد.»
دو روز پیش، یعنی ۲۷ آذر ۱۳۹۸، چهار تن از درویشان اعتصاب‌کننده، رضا انتصاری، احمد ایرانی‌خواه، مرتضی کنگرلو و محمد شریفی‌مقدم از زندان به بیمارستان «فیروزآبادی» شهرری منتقل شدند. آن‌ها را یک شب در بیمارستان نگه‌داشته و فردای آن روز، یعنی پنج‌شنبه بدون آن‌که مداوا شوند، در شرایط امنیتی و مخفیانه، بدون اطلاع خانواده‌های آن‌ها، به زندان «فشافویه» بازگردانده بودند. این چهار نفر از هفتم شهریور ۱۳۹۸ در «سالن امن» زندان فشافویه نگه‌داری می‌شوند.
سالن امن، مجموعه‌ای از سلول‌های انفرادی است که در آن هیچ‌کس نیست جز همین درویشان که حالا چهل و هشتمین روز اعتصاب غذای خود را پشت سر می‌گذارند.
در آخرین اخبار مربوط به وضعیت جسمانی این درویشان گفته شده است که بدن آن‌ها حتی شرایط پذیرفتن آب را هم ندارد. بی‌حال، گوشه‌ای افتاده‌اند و بعضی خون و صفرا برمی‌گردانند.
سینا انتصاری خون بالا می‌آورد و تمام گلویش زخم شده است. برادرش، رضا انتصاری هم در همین شرایط به سر می‌برد. «شهرام مقدسی» خون دفع می‌کند. در سر «رضا سیگارچی» پس از اعتصاب غذا، لخته خون پیدا شده است. وضعیت «مصطفی عبدی» را وخیم گزارش کرده‌اند. «مرتضی کنگرلو» خون‌ریزی معده کردهاست. «جواد خمیس‌آبادی» به دلیل خون‌ریزی معده و کلیه‌درد از حال می‌رود. «سعید سلطان‌پور» خون‌ریزی معده کرده است. محمد شریفی‌مقدم به درد شکمی و حالت تهوع و برگردان صفرا دچار شده و تاری دید پیدا کرده است. دیگر اعتصاب‌کننده‌ها هم در شرایط جسمانی مشابهی به سر می‌برند؛ افت فشار خون، کاهش شدید وزن، بی‌حالی و ناتوانی از هرگونه مکالمه. آن‌ها حالا در وضعیتی هستند که با از کار افتادن ارگان‌های بدن‌شان، زنده ماندن‌شان هم مورد تهدید قرار گرفته است.
پیش‌تر، «محمدجعفر انتصاری»، پدر سینا و رضا، هم‌چنین فائزه عبدی‌پور و برخی دیگر از خانواده‌های این درویشان در گفت‌وگو با رسانه‌ها، در درجه اول حکومت جمهوری اسلامی و بعد قوه قضاییه را مسوول جان این ۱۴ نفر دانسته بودند.
آغاز اعتصاب غذای این درویشان با مطالبه رفع محدودیت‌ها از «نورعلی تابنده»، قطب درویشان بود. اما تصمیمات جمهوری اسلامی و رفتاری که با این درویشانانجام شد، حاکی از رویکردی دیگر در مقابل اعتصاب غذا و مطالبات آن‌ها است.
وقتی ماموران امنیتی، معترضان بازداشتی در اعتراضات آبان ماه را به زندان فشافویه منتقل بردند، «سعید سلطان‌پور» که او هم در اعتصاب غذا به سر می‌برد، با ارسال فایلی صوتی از داخل زندان، خبر داد که دست‌کم هزار و ۵۰۰ بازداشتی را به آن زندان منتقل کرده‌اند. پنج روز بعد، یعنی ۱۲ آذر ماه، ماموران امنیتی ۳۷ درویش محبوس در این زندان را به زندان‌های مختلف در سراسر ایران انتقال دادند.
این اتفاق در حالی رخ داد که تعدادی از آن‌ها در اعتصاب غذا بودند اما بعد از منتقل شدن به زندان‌های دیگر، در سلول‌های انفرادی و قرنطینه قرار گرفتند.
۳۴۱ هنرمند و بعد نیز گروهی از پزشکان با انتشار نامه‌ای سرگشاده، از درویشانخواستند که به اعتصاب غذای خود پایان دهند. اما تعدادی از آن‌ها در پاسخ به هنرمندان نوشتند دیگر هیچ مطالبه‌ای از جمهوری اسلامی ندارند و از آن‌ها هم دعوت کردند که دل از مطالبه‌گری از حکومت بکنند. آن‌ها پاسخ مکتوبی به درخواست پزشکان ندادند اما انگار پاسخ‌شان تداوم اعتصاب غذا است.
هم‌زمان با اعتصاب غذای این درویشان، خبر دروغ مرگ نورعلی تابنده در رسانه‌های وابسته به جمهوری اسلامی منتشر شد و برای چند ساعت، جوی ملتهب ایجاد کرد تا بالاخره خود درویشان اطلاع‌رسانی کردند و گفتند قطب آن‌ها در بیمارستان بستری و این خبر دروغ است.
نورعلی تابنده چند روز پیش مورد عمل جراحی قرار گرفته و هم‌چنان شرایط جسمانی‌او ثابت است. تابنده که متولد سال ۱۳۰۶ است، هم‌اکنون در بیمارستان به سر می‌برد. او از سال ۱۳۷۵ قطب درویشان شد. پس از آن، فشارها علیه درویشان شدت گرفت؛ عبادت‌گاه‌های آن‌ها در بروجرد، اصفهان، قم و کوار تخریب شدند و در مجموع از سال ۱۳۸۴ تاکنون بیش از دو هزار درویش بازداشت و زندانی شده‌اند.
دامنه برخورد جمهوری اسلامی با آن‌ها از سال ۱۳۷۵، از بازداشت و حبس‌های طولانی‌مدت تا ممنوعیت از اشتغال و اعدام هم پیش رفت. برخی معتقدند این رفتارهای حکومت به دلیل سابقه فعالیت‌های سیاسی و حقوقی نورعلی تابنده پیش از قطب شدناو و افزایش هم‌بستگی میان درویشان طی سال‌های اخیر است.
حالا هم که با وجود دستور پزشک مبنی بر لزوم اعزام این درویشان به بیمارستان، مسوولان زندان نه تنها اقدامی نکرده‌اند بلکه چهار درویش اعتصاب‌کننده را هم که به بیمارستان منتقل شده بودند، به زندان برگردانده‌اند.
«علی‌رضا روشن»، مدیر سایت «مجذوبان نور» هم‌زمان با چهل و هشتمین روز اعتصاب غذای درویشان و وخامت وضعیت جسمانی آن‌ها و نیز افزایش نگرانی‌ها پیرامون زنده ماندن‌شان، در حساب کاربری خود در توییتر از احتمال بازگشایی این سایت خبر داده است: «به بازگشایی دوباره وب‌سایت #مجذوبان_نور فکر می‌کنم. به این که دندان بر جگر گذاشتم تا دهن بهانه‌جوهای گروگان‌گیر بسته بماند و چیزی در مجذوبان ننوشتم و معلق نگهش داشتم! فقط بدانید مجذوبان نور تعطیل نشده و مادامی که وضعیت را تغییر ندهید، با مسوولیت شخصی خودم بازگشایی‌اش خواهم کرد.»
او در همین خصوص به «ایران‌وایر» گفت: «تعلیق فعالیت وب‌سایت مجذوبان نور به خاطر فشار به دکتر نورعلی تابنده و هم‌چنین تبدیل توقعات سیاسی و خواسته‌های اجتماعی ما به اهرم فشار روی قطب درویشان بوده است. هم‌چنین درویشان زندانی را نیز اهرم فشار دیگری کردند تا بر دکتر تابنده فشار مضاعف وارد کنند. مادامی که این فشارها ادامه دارند، اجازه نخواهم داد که سکوت مجذوبان به عقب‌نشینی تعبیر شود. اگر اتفاقی بیفتد، با مسوولیت شخصی فعالیت این وب‌سایت را ادامه خواهم داد و اجازه نمی‌دهم جمهوری اسلامی به شکلی هدفمند درویشان را برای استفاده‌های سیاسی خود، یک‌دست و تبدیل به آلتی در اختیار خود کند تا بتواند از آن‌ها در راهپیمایی‌ها و تظاهرات‌های دولتی سود ببرد. جمهوری اسلامی باید پاسخ‌گوی ظلم چندین ساله به درویشان باشد. خیال خامی است که مجذوبان نور را تعطیل شده بدانند. من فعالیت‌های این وب‌سایت را وارد مرحله جدیدی خواهم کرد.» ایران وایر۳۰ آذر
