شماری از زندانیان سیاسی زندان رجایی شهر کرج با انتشار بیانیه‌ای خطاب به هموطنان اعلام کردند: «شرکت کردن در نمایش انتخابات رژیم و رای دادن به هر کدام از باندها، جناح ها و مهره های اصلاح طلب، اعتدالی و اصولگرا و… جز نادیده گرفتن و تائید همه جنایت ها و خونهای به ناحق ریخته شده خواهران و برادرانمان در قیام های دیماه ۹۶ و آبان ۹۸ و تداوم و تائید این همه فقر و تبعیض، فساد و فحشا، تورم و گرانی، زندان و سرکوب و رونق چوبه های دار و اعدام و ترویج تروریزم نیست.»
متن کامل بیانیه به شرح زیر می‌باشد:
«رای دادن یعنی تداوم و تائید فقر و تبعیض، فساد و زندان و سرکوب و رونق چوبه های دار و اعدام و ترویج تروریزم
از ابتدا انتخابات، بخشی از دموکراسی بوده، ابداعیِ نوع بشر برای امکان مشارکت همگانی در تصمیم گیریهای سیاسی و قدرت تا جهانی عادلانه تر و بهتر بسازند… و انتخاب کنندگانی که عموم مردمند ، اصیل اند و اصالت دارند (بالاصاله) و جمعی انتخاب شونده که تنها باید سخنگویان ، نمایندگان و وکلای مردم باشند ، آنهم بالوکاله … یعنی وکیل مردمند برای آنکه حرف مردم و اراده آنها را اعمال کنند … نه حرفهای “ولی فقیه” و اراده نظام را … انتخاب در جایی وجود دارد که استبداد مذهبی نباشد و آنجا که استبدادی از هر نوع باشد، طبعا انتخابی در کار نخواهد بود.
روحانی خودش با وقاحت گفت این انتخابات نیست، انتصابات است … ولی حال می گوید با این وجود با صندوق ها قهر نکنید و حتما شرکت کنید و علت ضرورت مشارکت را هم نشان دادن ” انتخابات”، “عظمت ملی”،”امنیت ملی”،”ایستادگی در برابر دشمن” و… اعلام می کند و تنها چیزی که محلی از اعراب ندارد مطالبات مردم و برقراری حاکمیت مردمی است . یعنی فقط آمار بالای مشارکت را می خواهند تا به دنیا نشان دهند که مورد حمایت مردم هستند و مشروعیت مردمی دارند… و همان را طنابی می کنند بر گلوی مردم ایران تا با همان سنگینی مشارکت خودشان از آن حلق آویزشان کنند… طرفه آن که این را هم خودشان انتخابات نمی دانند و انتصابات می‌گویند… چرا…؟ چون این بار تیغ رد صلاحیت گریبان همه شان را گرفته و حال آن که ۴۰ سال است که انتخابات به همین سیاق بوده و در اطاق تجمیع آرا همه چیز را به اسم مشارکت مردمی و به کام خودشان نوشته اند… ولی حالا که گریبان خودشان را گرفته همانها که این سالیان از کاخ ها و حجره های خموش و جن زده شان سرکی بیرون نکشیده تا حال و روز مردم بدانند اُرد مشارکت فعال و قهر نکردن با صندوق ها و… می دهند .
راستی کدام صندوق ها؟ آیا منظور همان صندوق های قرض الحسنه و ثامن و غارت و چپاول مردم است؟ کدام نماینده مردمی تاکنون جز همین بردگان ولایت امکان حتی کاندید شدن را داشته اند؟ کدامیک از این وکیل الدوله ها تاکنون جز چاپلوسی و اعلام چاکری، دفاعی از مردم و مطالبات آنها کرده اند؟
در همین آبانماه خونهای مردمی که تنها بخاطر مطالبه حقوق خویش اعتراض کرده و به خیابان ها آمده بودند را در سنگ فرش خیابان ها ندیدند؟ نشنیدند؟ مقصر کشتار بیش از ۱۵۰۰ شهروند و جوان ایرانی بالاخره چه کسی بود؟ مردم ماهشهر، اهواز، شهریار، کرج، شیراز، کرمانشاه، شهر قدس، ساوه و… را چه کسانی به گلوله بستند؟ بیش از ۱۰۰۰۰ زندانی را به کجا بردند و چه بلایی بر سرشان آمد؟ چرا آماری از تعداد شهدای آبان را اعلام نمی کنند؟ کدام به اصطلاح نماینده، این مبرم ترین مسئله مردم را پیگیری کرد و به چه نتیجه ای رسید؟ وقتی مردم به جان آمده در خیابان را عوامل خارجی و اغتشاشگر و… خواندند و سرکوب کردند کدامیک آنها را موکلان خود دانستند و از آنها دفاع کردند و به چه نتیجه ای رسیدند؟ و…
مشارکت و شرکت کردن در نمایش انتخابات رژیم و رای دادن به هر کدام از باندها، جناح ها و مهره های اصلاح طلب، اعتدالی و اصولگرا و… جز نادیده گرفتن و تائید همه جنایت ها و خونهای به ناحق ریخته شده خواهران و برادرانمان در قیام های دیماه ۹۶ و آبان ۹۸ و تداوم و تائید این همه فقر و تبعیض، فساد و فحشا، تورم و گرانی، زندان و سرکوب و رونق چوبه های دار و اعدام و ترویج تروریزم نیست. لذا ما جمعی از زندانیان سیاسی زندان گوهردشت کرج بر این باوریم که هیچ ایرانی آزاده و با وجدانی با مشارکت در این انتخابات نمایشی خونهای به ناحق ریخته شده را نادیده نمی گیرد و غصب حقوق انسانی خود را تائید نخواهد کرد.
۱.مجید اسدی
۲.پیام شکیبا
۳.سعید ماسوری
۴.آرش صادقی
۵.مُطَلِب احمدیان
۶.پیروز(محمدعلی) منصوری
۷.محمد امیرخیزی
۸.حسن صادقی
چهارشنبه بیست و سه
بهمن ماه نود هشت
زندان گوهردشت(رجایی شهر)کرج» جوانه ها 26 بهمن
