گلرخ ابراهیمی ایرایی زندانی سیاسی محبوس در زندان قرچک ورامین، نامه ای در خصوص انتقال زندانی سیاسی زینب جلالیان از زندان خوی به زندان قرچک ورامین نوشته و گفته است که: «زینب جلالیان پس از گذراندن سالها حبس در بازداشتگاهها و زندانهای مختلف و پس از تحمل شکنجههای بسیار، مجددا در روزهای اخیر از زندان خوی به زندان قرچک ورامین منتقل شد و با فشارهای مجدد ماموران امنیتی مواجه می باشد.»
لازم به یادآوری است که زندانی سیاسی زینب جلالیان، صبح روز سه شنبه ۹ اردیبهشت ۱۳۹۹ توسط ماموران امنیتی به طور ناگهانی و بدون ارائه دلیل مشخص از زندان خوی منتقل شده بود.
متن کامل نامه گلرخ ایرایی در خصوص زندانی سیاسی زینب جلالیان:
«زینب جلالیان یکی از قدیمیترین زندانیان سیاسی ایران است. او پس از گذراندن سالها حبس در بازداشتگاهها و زندانهای مختلف و پس از تحمل شکنجههای بسیار، مجددا در روزهای اخیر از زندان خوی که نزدیک به محل سکونت خانوادهاش است، به زندان قرچک ورامین منتقل شد و با فشارهای مجدد ماموران امنیتی مواجه شد.
زینب جلالیان طی سالهای طولانی حبس در برابر تمامی آزار و اذیتها مقاومت کرد و تن به اعترافات دیکته شدهی امنیتیها نداد.
این انتقال نابهانگام پس از سالها حبس و همچنین انتقال سکینه پروانه دیگر زندانی سیاسی کرد به زندان قرچک ورامین که در ماههای اخیر فشارهای زیادی را متحمل شده، برای اعمال فشار بیشتر بوده است.
سکینه پروانه از زمان انتقال به زندان قرچک برای اعمال فشار بیشتر بارها با بیمارستان روان درمانی امینآباد منتقل و مورد ضرب و جرح قرار گرفته است و باید گفت اینها همه گویای نقض حقوق انسان است.
این حرکات کینهتوزانه توسط ارگانهای امنیتی محکوم است و سکوت در برابر آن جنایت است و مسئولیتی سنگین برعهده مدعیان میگذارد.
زینب جلالیان، نه فقط یک شخص و نه فقط یک زندانی است؛ بلکه مفهوم گمشدهی مبارزه در فضای مبتذل سیاسی امروز ایران است.
زینب جلالیان آموزگار الفبای آزادیخواهی است. او مفهوم مقاومتی است که توسط دوست و دشمن از یاد برده شد.
زنده باد یاد فرزاد کمانگر که در دهمین سالروز جانباختناش هستیم. و پر رهرو باد راه آزادیخواهانی که فریفتهی نام و جایگاه نشدند؛ و اگرچه سر به دار و تن به تازیانه دادهاند، مفهوم مبارزه را دستخوش منافع و مطامع شخصی نکردهاند.»
گلرخ ابراهیمی ایرایی
۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۹
زندان قرچک ورامین
مانیتورینگ حقوق بشر درایران ۱۹ اردی بهشت