۵شهریور ۹۹ و پس از پیگیری ها و تلاش بسیار زیاد در آخرین خبر بدست آمده؛ زندانی سیاسی ارژنگ داوودی در زندان زاهدان در یک سلول انفرادی بصورت قرنطینه و بدور از سایر زندانیان محبوس است. این زندانی سیاسی از هرگونه امکان ارتباطی با بیرون از زندان و همچنین برقراری ارتباط با سایر زندانیان محروم است.
ارژنگ داوودی در حال حاضر در زندان زاهدان است ولی برای جلوگیری از هرگونه درز اخبار از وضعیت این زندانی سیاسی، او را بین سایر زندان های استان سیستان و بلوچستان جابجا می‌کنند که اسم و رد وی در این جابجایی‌ها گم شود و اثری از او در جای ثابتی نماند.
زندانی سیاسی ارژنگ داوودی از قدیمی ترین زندانیان سیاسی در نظام فاسد و دیکتاتوری ولایت فقیه است. او با ۶۷ سال سن از بیماری دیابت مزمن رنج می برد و طی ۱۶ سال زندان بر اثر شکنجه، بخشی از شنوایی و بینایی خود را از دست داده و بر اثر ضربه دچار شکستگی لگن پای راست و ساق پای چپ و ضایعه مهره کمر شده و بصورت محدودی قادر به حرکت است.
از فروردین ماه ۹۷ تا ماهها هیچ خبری از او در رسانه های خبری منعکس نشد. او را در سلولهای قرنطینه زندان زاهدان نگهداری کردند. وی پس از احضار به دفتر رئیس زندان محمد خسروی توسط معاون رئیس زندان بنام غلامرضا قدیر در حالیکه پابند و دستبند داشت از بالای پله های طبقه دوم ساختمان به پایین پرتاب شد. پای راستش از ناحیه لگن و ساق پای چپش شکست. دو کتفش دچار ضربه شد و در رفت. دو مهره پایین کمرش ضرب دیده و تا آخر عمر قادر به راه رفتن نیست و طبق آخرین خبرها در حد محدودی با واکر حرکت می‌کند.
آقای داودی در ۱۶ سال گذشته، به زندانهای مختلفی همچون زندان اوين، بازداشتگاه اهواز، زندان بندرعباس، زندان رجایی شهر، زندان زابل و زندان زاهدان تبعيد شد. در سال ۸۶ خانه و خودرو شخصی وی توسط ماموران حکومتی توقیف و مصادره شد. او در دوران زندان بارها با پیامهای خود به نقض حقوق بشر در زندانهای دیکتاتوری ولایت فقیه اعتراض کرد.
زندانی سیاسی ارژنگ داوودی در مهر ماه ۹۵ از زندان رجایی شهر کرج به زندان زابل تبعید شد. در این انتقال مأمورین حفاظت زندان مرکزی زابل از تحویل دادن برخی وسایل این زندانی سالخورده ممانعت به عمل آوردند.
جوانه ها 5شهریور
