مقاومت زندگیست
در پایان بیست و دومین روز اعتصاب غذایم (پایان روز سه شنبه ۹۹/۷/۱ ) و درحالی که جهت درمان مشکلات گوارشی ناشی از اعتصاب در بیمارستان بستری شدم، اعتصابم را شکستم تا همان گونه که قبلا هم اعلام کرده بودم،همچنان بتوانم در مسیر دغدغه هایم گام بردارم.
این روزها فرصتی شد تا بی کلامی از دو سوی دیوار های بلند اوین با یکدیگر سخن بگوییم : صدای اعتراضم را شنیدید؛صدای دلواپسی‌تان را شنیدم.از همراهیتان سپاسگزار و به استمرار آن دلخوشم.
مژگان کاوسی
۹۹/۷/۵
زندان اوین
هه نگاو 6مهر
