«مدت دوهفته است که آب گرم تیپ ۲ محل حبس زندانیان سیاسی و بازداشت شدگان آبان ماه ۹۸ دراین زندان قطع می باشد. زندانیان در هوای آبانماه باید با آب سرد استحمام کنند و از آبگرم محروم هستند. این امر در هوای سرد عامل ابتلای زندانیان به بیماریهای استخوانی، دردهای کلیوی، آنفولانزا و سرماخوردگی آن هم در شرایط ابتلاء به کرونا می شود».
این منبع افزود: «با وجود اعتراض زندانیان به این وضعیت مسئولان زندان هیچ اعتنایی نکرده و حتی پاسخ درستی به زندانیان نمی دهند».
در سالن های ۱۰ و ۱۱ تیپ ۲ زندان تهران بزرگ که هم اکنون زندانیان سیاسی در آن محبوس هستند، تنها ۴ حمام و سرویس بهداشتی وجود دارد. این درحالیست که دستکم ۸۰ زندانی در این دو سالن محبوس هستند.
از سوی دیگر وجود موشهای صحرایی، ساس و شپش در سالن ها همچنان موجب آزار و اذیت زندانیان است. موشهای صحرایی در سقف و دیوار لانه کرده و با امکانات ساده ای که زندانیان دارند ریشه کن نمی شوند. اما مسئولان زندان بدون توجه به این موضوع زندانیان را در همین شرایط رها کرده اند.
لازم به ذکر است که زندانیان سیاسیدر ۹مهر ۹۹به اجبار به این بند بسیار کثیف و غیربهداشتی منتقل شده اند.
همچنین گزارشها حاکی از گرسنگی دادن به زندانیان است. زندانیان در تیپهای مختلف زندان تهران بزرگ از کمبود مواد غذایی رنج می برند و زندانبانان با گرسنگی دادن به زندانیان آنها را شنکجه میکنند. مدتی است که تخم مرغ از جیره غذایی زندانیان حذف شده است. هنگامی که غذا توزیع می شود، به هر زندانی حدود ۱۰-۱۲ قاشق برنج می رسد که آنهم بسیار بی کیفیت و بدبو است. هر زندانی مجبور است کمبود مواد غذایی را با هزینه خودش تأمین کند تا سیر شود. جوانه ها ۲۹مهر
