زندانی سیاسی غلامحسین کلبی وارد بیست و یکمین سال حبس شد. او مردی است که ۲۶ سال از عمر ۶۱ ساله خود را پشت میله های زندان گذرانده است. وی یکی از با سابقه ترین زندانیان سیاسی در ایران است.
او از روز ۱۹ دی ماه ۷۹ تا ۱۹ دی ماه ۹۹، بیست سال زندان و شکنجه در زندانهای ایران را تحمل کرده و وارد بیست و یکمین سال زندان خود می شود.او، از زندانیان سیاسی دهه ۶۰ است که از سال ۶۰ تا ۶۶ به مدت ۶ سال به اتهام هواداری از سازمان مجاهدین خلق در زندانهای جنوب ایران محبوس بود.
به گفته منابع مطلع، او همچنان در زندان مرکزی شیبان توسط مسئولان حفاظت اطلاعات این زندان تحت فشار قرار دارد و ماهیانه توسط اطلاعات احضار و تحت فشار برای مصاحبه و ندامت قرار می‌گیرد.
پس از شورش زندانیان در زندان شیبان در فروردین ماه ۹۹ با وجود اینکه وی هیچ دخالتی در این شورش نداشت و با وجود اطلاع مسئولان زندان از این موضوع، او را به انفرادی برده و بشدت تحت فشار قرار دادند.
غلامحسین کلبی متولد ۱۳۳۸ مجرد و اهل بندر ماهشهر در استان خوزستان است.
او در تاریخ ۱۹ دی ماه سال ۷۹ برای دومین بار در شهرستان دزفول بازداشت شد.
نامبرده پس از دستگیری به بازداشتگاه سپاه اهواز (زندان ششم سپاه اهواز) منتقل گردید که مدت ۱۴ ماه در این بازداشتگاه زیر شکنجه و بازجویی بود. سپس به بند ۲۰۹ و پس از آن به بند ۳۵۰ زندان اوین منتقل شد.
در سال ۱۳۸۱ به دلیل ارتباط با سازمان مجاهدین خلق به اتهام محاربه در شعبه ششم دادگاه انقلاب تهران محاکمه و به اعدام محکوم شد. غلامحسین کلبی اتهاماتش را قبول نکرد و گفت که اعترافاتش زیر فشار بوده است. در دادگاه تجدید نظر در دادگاه انقلاب استان تهران حکم اعدام وی مجددا تایید شد. ولی سرانجام حکم وی به حبس ابد کاهش پیدا کرد.
به گفته یکی از اعضای خانواده این زندانی، او از داشتن وکیل انتخابی محروم بود و دادگاه برای او یک وکیل تسخیری تعیین کرد.
در مهر ماه سال ۱۳۸۶ به درخواست خودش از بند ۳۵۰ زندان اوین به زندان ماهشهر (محل سکونت خانواده‌اش) منتقل شد. پس از مدتی به زندان کارون اهواز منتقل گردید. در بهمن سال ۱۳۹۴ بعلت تعطیلی زندان کارون به زندان شیبان اهواز (مجتمع حرفه آموزی) منتقل شد.
در سال ۹۴ خواهرش فوت کرد. اما به دلیل مخالفت اطلاعات از رفتن وی برای سوگواری خواهرش ممانعت به عمل آمد. در آبان ماه سال ۹۵ برادر وی بعنوان تنها عضو باقی مانده از خانواده‌اش در راه زندان برای ملاقات حضوری با وی که پس از پنج سال تلاش موفق به اخذ آن شده بود، سکته کرد و فوت نمود. اما اجازه حضور در مراسم خاکسپاری برادرش را هم نیافت.
زندانی سیاسی غلامحسین کلبی در اوائل مرداد ماه سال ۹۷ در اعتراض به عدم پاسخگویی مسئولان زندان به درخواست انتقالش به یکی از زندانهای تهران یا عادل‌آباد شیراز مدت ۲۰ روز در اعتصاب غذا بود.
او از عفونت گوش چپ، مشکلات آرتروز، درد کمر و مشکلات فک و دهان و دندان رنج می برد و امکان مراجعه به پزشک در بیرون زندان را هم ندارد.
این زندانی سیاسی ۶۱ ساله به دلیل عفونت گوش و عدم رسیدگی پزشکی، دچار ناشنوایی شده و همچنین به یک نوع بیماری پا مبتلا گردیده که انگشتانش بصورت عمیقی زخم می شوند. دندانهای ایشان نیز بدلیل شکنجه و محرومیت غذایی سالیان زندان، پوسیده و از بین رفته اما از رسیدگی پزشکی و مراجعه به دندانپزشک محروم است جوانه ها ۱۸ دی
