یک زن زندانی درزندان تبریز به دلیل فشارهای وارده از طرف زندانبانان با زدن رگ دست خود اقدام به خودکشی کرد.
روز یکشنبه ۱۴ دی ماه ۹۹، یک زندانی زن به نام معصومه بهرامی، ۲۸ ساله از متهمان مواد مخدر با جسم تیز اقدام به زدن رگ خود کرد. او پس از خودزنی به بهداری زندان منتقل شد.
مسئولان زندان وی را تحت فشار گذاشتند که بگوید علت خودزنی وی مشکلات خانوادگی بوده است.
اما اصل ماجرا از این قرار بوده که در سرمای شهر تبریز که درجه هوا در روز یک درجه زیر صفر است، مسئولان سنگدل این زندان، زندانیان زن را مجبور کردند که پتوها و موکت های بند را جمع آوری کرده و در حیاط بشویند.
همچنین زندانیان را مجبور کردند که تختهای زندان را به حیاط زندان برده، رنگ زده و به بند برگردانند. این در حالی بود که در شب دمای هوا به ۴ درجه زیر صفر می رسید. بسیاری از زنان زندانی در این ایام بدلیل سرمای شدید بشدت بیمار شدند.
معصومه بهرامی زن ۲۸ ساله از متهمان مواد مخدر نیز با جسم نحیف خود طی این چند روز مجبور به بیگاری بود. او که از این بیگاری سنگین شامل شستشوی موکتها، رنگ زدن و جابجایی تختهای سنگین و امر و نهی های زندانبانان، به ستوه آمده بود رگ دست خود را زد.
این امر باعث بهم ریختگی زندانیان و فضایی متشنج شد. مسئولان زندان پس از این جریان این زن زندانی را تحت فشار گذاشتند که اعلام کند علت خودزنی وی مشکلات خانوادگی بوده است.
لازم به ذکر است که زنان زندانی در زندان تبریز از حداقل حقوق و امکانات خود محروم هستند.
در زندان مرکزی تبریز زندانیان زن روزانه فقط ۵ دقیقه امکان تماس تلفنی با خانواده هایشان دارند. حتی برای اعیاد و روزهای خاص به آنان اجازه تماس بیشتر داده نمی شود.
زندانیان زن که بطور عام به اتهامات مربوط به مواد مخدر یا سرقت بازداشت شده اند، تنها در ساعتهای محدودی از روز و روزانه ۵ دقیقه اجازه تماس با خانواده دارند. روزهای جمعه زمان تماس کمتر است. این محدودیتها باعث درگیری در بین زندانیان شده و فضای زندان را بشدت به هم می ریزد. جوانها ۱۹ ذی
