هر ساله از اواسط بهمن ماه بیش از ۱۰۰۰ نفر از زندانیان زندانهای اصفهان، به اجبار به رنگ زدن جداول و نردههای کنار خیابانها و اتوبانهای سطح شهر فرستاده می شوند. این بیگاری کشیدن از زندانیان در دو شیفت صبح و شب و هر شیفت کاری به مدت ۸ ساعت بدون وقفه است. در بین زندانیان افراد با سن های متفاوت و جرایم متفاوت حضور دارند و به هیچ عنوان مراعات شخصیت و سن و سال آنها را می کنند.
دو نفر از پرسنل سرکوبگر زندان و از مسئولان سرکشی به زندانیان به نامهای «نبی» و «رهنما» می باشند، که با زندانیان با الفاظ و کلمات توهین آمیز برخورد می کنند و وقتی که با زندانیانی مواجه میشوند که به دلیل جسمی قدرت کار ندارند و نمیتوانند با سرعت دلخواه آنان کار کنند، مانند دوران برده داری، آنها را تهدید کرده و به فحش و ناسزا میگیرند.
به این زندانیان حداقل تجهیزات کاری و ایمنی هم داده نمی شود. تنها چیزی که به آنها داده میشود یکدست لباس بی کیفیت است که باعث میشود کلیه لباسهای اصلی آنها هم رنگی شود. بدلیل عدم استفاده از تجهیزات ایمنی و مراقبتی از زندانیان در حین کار، هر ساله در کنار خیابانها و خصوصا اتوبانها تعداد زیادی از زندانیان دچار تصادفات شدید با خودروهای در حال عبور میشوند و کسی هم پاسخگوی این وضعیت نیست. در برابر اعتراض زندانیان، به آنها میگویند «خودتان باید مراقب باشید ما هیچ مسئولیتی در قبال شما نداریم»!
دستمزد این زندانیان روزانه مبلغ کمتر از ۳۰ هزار تومان بابت ۸ ساعت کار طاقت فرسا است. این پول حتی هزینه رفت و برگشت زندانیان و لباس و کفش آنها هم نمی شود، البته بیش از ۸۰ هزار تومان به ازای هر نفر به جیب گشاد «انجمن حمایت از زندانیان اصفهان» ریخته میشود. با یک حساب سرانگشتی روزانه حداقل ۸۰ میلیون تومان درآمد این انجمن حکومتی است که با بیگاری کشیدن از زندانیان و غارت آنها به جیب می زند.
عوامل حکومتی در اصفهان چنین وانمود می کنند که زندانیان برای انجام این کار مشتاق هستند و به قول خودش «همکاری میکنند»! در حالی که آنها را به زور و اجبار به بیگاری میبرند تا مبالغ کلانی را با رنج و زحمت زندانیان به جیب بزنند.
جوانه ۱۰ اسفند