یکشنبه ۱۰ مرداد ۱۴۰۰، دو زندانی در زندان مشهد اعدام شدند.
در این گزارش هویت این زندانیان که در پرونده هایی جداگانه از بابت اتهام قتل به اعدام محکوم شده بودند حسن ۵۷ ساله و علی ۶۱ ساله عنوان شده است.
بر اساس این گزارش، رسیدگی به پرونده حسن ۵۰ ساله، متهم اول در پی فوت یک مرد ۵۹ ساله به نام ناصر آغاز شد. این دو برادر بر سر قطعه زمین ارثیه ای دچار اختلاف شده بودند. درحالیکه رسیدگی قانونی به پرونده زمین موروثی واقع در منطقه خلق آباد ادامه داشت، ۲۷ فروردین ماه سال ۹۳ برادر بزرگ تر با راننده تراکتوری که از اهالی همان محل بود تماس گرفت و از او برای کار روی زمین های موروثی دعوت کرد. مرد ۵۹ ساله خودش نیز سوار خودروی سمند مشکی رنگش شد و به طرف زمین های کشاورزی مذکور رفت اما در این میان برادر کوچک تر که متوجه این ماجرا شده بود، با عصبانیت سوار موتورسیکلت شد و در حالی که چاقویی نیز به همراه داشت به سمت زمین های کشاورزی حرکت کرد. نهایتا در پی درگیری میان آن ها، ناصر بر اثر ضربات چاقو مجروح و حسن متواری شد. ناصر نهایتا بر اثر شدت جراحات وارده پس از انتقال به بیمارستان جان خود را از دست داد. متهم خود را به پلیس معرفی کرده و به قتل برادرش اعتراف کرد. در پی اعترافات متهم از سوی شعبه سوم دادگاه کیفری یک خراسان رضوی به اعدام محکوم شد و این حکم به تایید دیوان عالی کشور رسید.
علی، زندانی دیگر که در زمان بازداشت ۵۵ سال داشت، به قتل همسرش متهم و به اعدام محکوم شده بود. رسیدگی به پرونده وی در پی وقوع یک قتل در ۱۸ اردیبهشت ماه ۹۴ آغاز شد. گفته می شود وی با همسرش دچار اختلافات خانوادگی شده و طی یک مشاجره همسرش را با ضربات لوله گاز به قتل رسانده است. این متهم نهایتا توسط شعبه سوم دادگاه کیفری یک خراسان رضوی به اعدام محکوم شد و این حکم به تایید شعبه ۲۹ دیوان عالی کشور رسید. هرانا ۱۱ مردادماه
