گزارش‌ها در شبکه‌های اجتماعی حاکی از آن است که وضعیت جسمی بهنام موسیوند، زندانی سیاسی، پس از دو هفته اعتصاب غذا بسیار وخیم است و جان او «در خطر جدی» است.
آرش صادقی، زندانی سیاسی پیشین، در توییتی که بامداد پنج‌شنبه، ۱۵ اردیبهشت، منتشر کرد درباره آخرین وضعیت آقای موسیوند پس از مراجعه به بیمارستان محل بستری او نوشته است: «تا چند روز آینده باید منتظر اخبار ناگواری باشیم.»
به گفته آقای صادقی، بهنام موسیوند «تبدیل به اسکلتی شده که انگار روکشی از پوست روی آن کشیده شده است. تب شدیدی داشت. حتی توان صحبت کردن را هم نداشت».
این زندانی سیاسی پیشین در ادامه گفت که با وجود این «شرایط بحرانی» هیچ دستگاهی برای کنترل ضربان قلب و نبض آقای موسیوند «در اتاق او وجود نداشت».
آتنا دائمی، دیگر زندانی پیشین، نیز که برای ملاقات آقای موسیوند به بیمارستان رفته بود، وضعیت او را «خطرناک» توصیف کرده و گفته است که ماموران امنیتی اجازه حضور او در بیمارستان را نداده‌اند.
خانم دائمی در ادامه هشدار می‌دهد که «وضعیت خطرناکی است» و جان بهنام «در خطر جدی است».
بهنام موسیوند از روز ۳۰ فروردین به دلیل امتناع از زدن دستبند و پابند برای دریافت خدمات درمانی خارج از زندان مورد ضرب و شتم مأموران قرار گرفت و در اعتراض به این وضعیت دست به اعتصاب غذا زد. او هشتم اردیبهشت در پی وخامت حال از زندان به بیمارستان منتقل شد.
این فعال مدنی زندانی از روز چهارشنبه، ۱۴ اردیبهشت، اعتصاب غذای خود را به دلیل «رفتار توهین‌آمیز» ماموران با خانواده‌اش به اعتصاب خشک تغییر داد.
در همین حال یک منبع نزدیک به خانواده این زندانی سیاسی درباره وضعیت سلامت او روز چهارشنبه به سایت حقوق بشری هرانا گفت: «بهنام وزن زیادی از دست داده و به سختی صحبت می‌کند. دل‌درد و حالت تهوع دارد و برای تسکین درد به او مورفین تزریق می‌کنند.»
این منبع آگاه در ادامه افزود: «با وجود تمامی این شرایط آقای موسیوند از ملاقات محروم است و خانواده‌اش که تمام مدت در بیمارستان حضور دارند، حتی اجازه چند دقیقه ملاقات هم ندارند.»
به گفته او، تاکنون هیچ یک از مسئولان زندان و دادستانی برای ملاقات این زندانی سیاسی نرفته‌اند و به خانواده او نیز هیچ پاسخی نمی‌دهند.
آقای موسیوند شهریور ۱۳۹۸ از سوی دادگاه انقلاب تهران به دلیل اتهام‌هایی چون «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور» و «فعالیت تبلیغی علیه نظام» در مجموع به شش سال حبس قطعی محکوم شد.
دادگاه تجدید نظر نیز این حکم را عیناً تأیید کرد. با این حال، با استناد به ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، یعنی مجازات اشد، پنج سال از آن قابل اجرا خواهد بود.
از ماه آذر پارسال گزارش‌هایی از بیماری و درد این فعال مدنی در ناحیه کلیه و پروستات منتشر شده و اعلام شده بود که او از تکرر ادرار رنج می‌برد و برخی شب‌ها «تا ۱۳ بار» هم به دستشویی می‌رود.
در پی وخامت حال آقای موسیوند، بیش از ۳۳۰ فعال مدنی هشتم اردیبهشت با امضای نامه‌ای در مورد وضعیت جسمانی «بحرانی» او هشدار دادند.
در این بیانیه با اشاره به مرگ شماری از زندانیان سیاسی به دلیل «کوتاهی و و قصور مستقیم مقامات زندان» از جمله بهنام محجوبی و بکتاش آبتین، درباره شرایط پیش‌آمده برای بهنام موسیوند ابراز نگرانی شده بود.
کردانه – 15 اردیبهشت 1401
