خبرگزاری هرانا – یک متهم در تهران توسط دادگاه کیفری این استان به قصاص چشم (کور شدن)، محکوم شد. یکی از انتقادات مهم به سیستم قضایی و حقوقی ایران وجود قوانینی مانند نقص یا قطع عضو است که مغایر با اصول حقوق بشر، اصل و هدف مجازات و نافی کرامت انسانی تلقی می‌شود.
به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از اعتماد آنلاین، یک متهم در تهران توسط دادگاه کیفری این استان به قصاص چشم (کور شدن)، محکوم شد.
بر اساس این گزارش، متهم که مردی جوان است مدعی است در دفاع از خودش شلیک کرده و اگر این کار را نمی‌کرد، مرد شاکی او را می‌کشت.
متهم که بعد از شلیک بازداشت شده بود به پلیس گفت: بهمن مدتی قبل مزاحم همسرم شده بود و دست‌بردار هم نبود. او می‌خواست هر طور شده کاری کند که همسر من طلاق بگیرد و با او ازدواج کند به همین خاطر هم با بهمن درگیر شدم. ما در چند مرحله درگیر شدیم و به او گفتم اگر دست برندارد او را می‌زنم. روز حادثه بهمن مقابل در خانه ما آمد و با سلاح تیر هوایی شلیک کرد، من هم برای اینکه با او مقابله کنم با تفنگ شکاری‌ای که داشتم به او شلیک کردم که تیر به چشمش برخورد کرد.
بعد از اعترافات متهم و صدور کیفرخواست، پرونده برای رسیدگی به شعبه ۱۳ دادگاه کیفری استان تهران رفت.
در جلسه رسیدگی به این پرونده کیفرخواست علیه متهم خوانده شد و بعد از گفته‌های متهم وکیل قربانی گفت: خواسته موکل من فقط قصاص چشم (کور شدن) است و خواسته دیگری ندارد.
در ادامه دادگاه از پزشکی قانونی استعلام کرد که آیا اجرای این حکم ممکن است؟ پزشکی قانونی در دو نظریه اعلام کرد با توجه به اینکه عنبیه و مردمک و قرنیه کامل از بین نرفته است و چشم فقط دچار نابینایی است بنابراین اجزای این حکم ممکن نیست چون احتمال اینکه به قسمت‌های دیگر چشم آسیب وارد شود بسیار زیاد است.
قربانی و وکلیش به این نظریه اعتراض کردند و در نهایت هیات ۹ نفره پزشکی قانونی اعلام کرد که امکان کور کردن متهم وجود دارد اما نمی‌توان به طور قطعی گفت به قسمت‌های دیگر چشم یا مغز او آسیب وارد نمی‌شود و احتمال اینکه به متهم آسیب وارد شود وجود دارد.
در نهایت هیات قضات شعبه ۱۳ وارد شور شدند و متهم را به قصاص چشم (کور شدن) و پرداخت دیه به دلیل وارد کردن صدماتی به جز کوری به قربانی محکوم کردند.
حکم نقص یا قطع عضو از جمله مواردی است که نافی اصل کرامت انسانی است. کنوانسیون بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی صراحتا استفاده از مجازات‌های تحقیر آمیز، نافی کرامت انسانی و موهن مانند شلاق، قطع دست یا نقص عضو را ممنوع کرده است.
هرانا ۲۵ مرداد ۱۴۰۱
