وزارت آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران، ادامه فعالیت مؤسسه آموزشی روزنوبار زانست کُردستان را در شهر دهگلان را ممنوع، و مجوز قانونی آن را لغو کرده است.
بر اساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری ههنگاو، مجوز موسسه روزنوبار زانست کُردستان که از شش سال پیش در زمینه آموزش و پرورش در سطح قروه و دهگلان فعالیت داشت، با توجیه “رسیمت بخشیدن به زبان کُردی” توسط آموزشوپرورش جمهوری اسلامی لغو شد.
سیروس عباسی و همسرش، فریده ویسی از زندانیان سیاسی سابق و همچنین بازداشت شدگان جنبش ژن ژیان ئازادی، به عنوان بنیانگذاران این موسسه، با انتشار پیامی ویدئویی اعلام کردند: “ما چنین اقدامی را بیاساس، غیرقانونی و ناعادلانه میدانیم”.
در بخشی از بیانیهای که خطاب عموم مردم منتشر شده، ضمن اشاره به برخورد نهادهای حکومتی با هرگونه راهکار مدنی برای کاهش آسیب نظام مرکزگرا آمده است: نظام آموزشی ایران، ترکیبی از کولونیالیزم و ایدئولوژی است و طی صد سال گذشته، سیاست آسیمیلاسیون را از طریق آموزش تحمیل کرده و نتیجه آن، ژینوساید فرهنگی بوده است.
در ادامه این پیام با تاکید بر آسیبهای اجتماعی ناشی از سیستم آموزشی ایدئولوژیک، “بیسوادی احساسی” یکی از آن موارد نام برده شده و تصریح شده: “ما موسسین سازمان زانست کُردستان با هدف دفاع از حقوق ملی و اجتماعی خود و کاهش آسیبهای موجود، در سال ٩٦ موسسه خود را بنیاد نهادیم.”
در بخش پایانی این بیانیه خطاب به تصمیمگیرندگان لغو مجوز این موسسه تصریح شده، “ممکن است قادر باشند موسسه زانست (دانش) را به تعطیلی بکشانند؛ اما با کمال اطمینان نخواهند توانست راه دانش و یادگیری را مسدود کنند.”
مؤسسه آموزشی روزنوبار زانست کُردستان در سال ١٣٩٦، با تلاش سیروس عباسی و فریده ویسی و از طریق اخذ مجوز رسمی از وزارت آموزش و پرورش ایران، آغاز به فعالیت کرده و دانشآموزان بسیاری را راهی دانشگاههای معتبر کرده بود.
سیروس عباسی در جریان جنبش ژن، ژیان، ئازادی به همراه برادر خود، آزاد عباسی روز چهارشنبه ٣٠ شهریور ١٤٠١ بازداشت و پس از تحمل ٣٢ روز حبس انفرادی، به زندان مرکزی سنندج منتقل شد.
وی پس از آزادی به قید وثیقه، توسط دادگاه کیفری دهگلان با اتهامات “تبلیغ علیه نظام” به ١٠ ماه حبس، “برهم زدن نظم عمومی” به ١٨ ماه حبس و “اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی” به ٤٨ ماه حبس، محکوم شد.
پیشتر نیز، روز ٢٤ دیماه ١٣٩٨، سیروس عباسی و همسرش، فریده ویسی توسط نیروهای حکومتی بازداشت و اسفندماه همان سال با تودیع قرار وثیقه به صورت موقت آزاد شده بودند. این دو عضو هیأت مدیره مؤسسه آموزشی روزنوبار زانست کُردستان، بعدها هرکدام توسط شعبە اول دادگاە انقلاب سنندج بە دو سال حبس تعلیقی محکوم شدند.
ههنگاو ۱۱ شهریور ۱۴۰۲