در حالی زهره سرو، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین دومین هفته از اعتصاب غذای خود را پشت سر گذاشت، وضعیت سلامت او به مرور رو به وخامت بیشتر نهاده است. در همین ارتباط، محبوبه رضایی و سپیده قلیان، دو زندانی زن دیگر، نامه‌ای را منتشر کردند که متن کامل آن برای اولین بار توسط هه‌نگاو منتشر می‌شود.
بر اساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، محبوبه رضایی و سپیده قلیان، با انتشار نامه‌ای پیرامون اعتصاب غذای زهره سرو، اعلام کردند که حال عمومی این زندانی نامساعد است و اقدام او، در اعتراض به “ناعدالتی‌هایی که از مهر ١٤٠٠ و چهار ماه تبعید غیرانسانی به زندان قرچک تا امروز متحمل شده”، انجام گرفته است.
محبوبه رضایی و سپیده قلیان، با اشاره به “نفوذ افسارگسیخته سپاه پاسداران در دستگاه قضا” نوشته‌اند که “طی تمام مراحل دادرسی اجازه دسترسی وکیل و خود زهره سرو به پرونده داده نشده است.” این دو زندانی سیاسی زن افزودند، بازجو به زهره سرو هشدار داده که “تنها در صورتی می‌توانی آزاد شوی که بپذیری از طرف سپاه پاسداران در عراق فعالیت کنی.”
زهره سرو، از ٢ مهر ماه ۱۴۰۰ بازداشت و سپس، توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به اتهامات “اجتماع، تبانی و تبلیغ علیه حکومت” به هفت سال حبس تعزیری محکوم و شش سال از آن، قابل اجرا اعلام شد. بازداشت مجدد او در حالی بود که، فروردین ۱۴۰۰ پس از تحمل ۱۵ ماه از محکومیت حبس قبلی، و پس از اجرای حکم ٧٤ ضربه شلاق، از زندان آزاد شده بود.
متن کامل نامه محبوبه رضایی و سپیده قلیان که هم‌زمان با دوازدهمین روز اعتصاب غذای زهره سرو نوشته شده و امروز پنج‌شنبه ۱۷ آذر متن کامل آن در اختیار هه‌نگاو قرار گرفته است به شرح زیر است؛
ضرورتی به زیاده‌گویی نیست؛ حال عمومی زهره سرو در دوازدهمین روز اعتصاب غذایش نامساعد است.
زهره در اعتراض به ناعدالتی‌هایی که از مهر ١۴٠٠ و چهارماه تبعید غیرانسانی به زندان قرچک تا امروز متحمل شده دست به اعتصاب غذا زده است. نیازی به تاکید ندارد که قوه قضائیه مستقل نیست و تمام مراحل جلب، بازجویی، تحقیقات و محاکمه در آن غیرقانونی و غیرانسانی است.
این دومین بار است که فساد عریان قوه قضائیه دامنگیر زهره شده است. با نفوذ افسارگسیخته سپاه پاسداران در دستگاه قضا، طی تمام مراحل دادرسی اجازه دسترسی وکیل و خود زهره سرو به پرونده داده نشده است و بدون هیچ مصداقی از اجتماع و تبانی، قاضی افشار به دستور بازجو حکم شش سال و نیم حبس را برای او صادر کرده است. بازجو به زهره گفته است که تنها در صورتی می‌توانی آزاد شوی که بپذیری از طرف سپاه پاسداران در عراق فعالیت کنی. اکنون هم با وجود سپری شدن یک سوم از حبس و موافقت شورای طبقه‌بندی زندان، همچنان قاضی از آزادی مشروط او امتناع می‌کند و بی‌هیچ ادله‌ی موجه و مدللی فقط می‌گوید:«بازجو گفته نه!».
من شاهد رنج‌ها و ذره ذره آب شدن زهره سرو هستم. زندانیان کمتر شناخته شده که به علت شرایط خانوادگی از حمایت خانواده نیز محروم هستند در وضعیت بغرنج‌تری به سر می‌برند. آنها «نه»ی قاطع خود را پیش‌تر به نظام مستبد گفته‌اند و اکنون با نظر بازجو از تمام حقوق شهروندی خود محروم هستند. در این بینابین بی‌عدالتی و نبود عدالتخانه و روزگار سیاهی که جمهوری اسلامی برایمان رقم زده کنار عزیزانمان و صدایشان باشیم.
محبوبه رضایی_ سپیده قلیان
۱۳ اذر ۱۴۰۲
هه‌نگاو؛ پنج‌شنبه ۱۶ آذر ۱۴۰۲
