جمعی از خانوادههای اعدام شدگان دهه شصت، (خانوادهها خاوران) با انتشار بیانیهای اجرای احکام اعدام معترضان در ایران را ادامه سیاست سرکوبگرانه و آزادیستیزانه جمهوری اسلامی از بدو رسیدن به قدرت دانسته و خواهان توقف «اعدام معترضان آزادیخواه» شدند.
در این بیانیه آمده است: «هم اکنون دست کم ۱۱ جوان معترض و آزادی خواه که در جریان جنبش «زن، زندگی، آزادی» دستگیر شدند در صف اعدام قرار دارند و جوانان دیگری در زندان ها در انتظار محاکمه و در خطر اعدام هستند.»
خانوادههای خاوران با بیان اینکه «مجازات اعدام را قتل عمد سازمان یافتۀ حکومتی و عملی شنیع و غیر انسانی» می دانند خواهان آن شدند که : «همۀ آمران و عاملان و کسانی که در هر لباس و موقعیتی در قتل، شکنجه، اعترافگیری اجباری، صدور احکام حبس و اعدام مخالفان به هر نوعی دست داشتهاند باید در دادگاههای صالح علنی با حضور خانوادههای داغدار و وکلای انتخابی آنها محاکمه و مجازات شوند.»
در پایان این بیانیه آمده است: «ما دادخواه حقوق پایمال شدۀ عزیزانمان هستیم و با همۀ خانوادههای داغدار که عزیزانشان طی ۴۵ سال گذشته در زندان ها شکنجه و اعدام یا کف خیابان کشته شدهاند همدردیم.»
متن کامل این بیانیه به این شرح است:
سحرگاه سه شنبه سوم بهمن ۱۴۰۲، حکم ظالمانه اعدام ۲ جوان معترض دیگر محمد قبادلو و فرهاد سلیمی اجرا شد و جان عزیزشان به دست دستگاه قضایی جمهوری اسلامی گرفته شد.
اعدام این جوانان ادامۀ همان سیاست سرکوبگرانه و آزادیستیزانه ای است که جمهوری اسلامی از بدو به قدرت رسیدن در برخورد با معترضان و مخالفان خود به پیش برده است. عزیزان ما در دهۀ ۶۰ و تابستان ۶۷ در دادگاه های فرمایشی چند دقیقه ای بدون حق داشتن وکیل و فرصت دفاع از خود محاکمه و دسته دسته به جوخه های اعدام سپرده شدند و مخفیانه در گورستان خاوران و دیگر گورستان های بی نام و نشان در سراسر کشور دفن شدند. قتل معترضان و مخالفان سیاسی به صورت ها و روش های گوناگون در تمام ۴۵ سال گذشته ادامه داشته است.
هم اکنون دست کم ۱۱ جوان معترض و آزادی خواه که در جریان جنبش «زن، زندگی، آزادی» دستگیر شدند در صف اعدام قرار دارند و جوانان دیگری در زندان ها در انتظار محاکمه و در خطر اعدام هستند. خانواده های داغدار و دادخواه نه تنها امکان دادخواهی ندارند، بلکه با اذیت و آزار دستگاه های امنیتی و نظامی رو به رو هستند. برخورد، تهدید و دستگیری خانواده های دادخواه که هم اکنون برخی از آنان با احکام سنگین در زندان به سر میبرند، همان برخوردی است که جمهوری اسلامی و دستگاه های امنیتی، قضایی و نظامی آن با ما خانواده های خاوران در تمام ۴۵ سال گذشته کرده است.
ما بارها اعلام کرده ایم:
– ما مجازات اعدام را قتل عمد سازمان یافتۀ حکومتی و عملی شنیع و غیر انسانی میدانیم و آن را در هر شرایطی محکوم میکنیم.
– همۀ آمران و عاملان و کسانی که در هر لباس و موقعیتی در قتل، شکنجه، اعترافگیری اجباری، صدور احکام حبس و اعدام مخالفان به هر نوعی دست داشتهاند باید در دادگاههای صالح علنی با حضور خانوادههای داغدار و وکلای انتخابی آنها محاکمه و مجازات شوند. تنها در جریان چنین دادگاههایی است که حقیقت روشن خواهد شد و می توان امید داشت که چنین جنایت هایی تکرار نخواهد شد.
– ما دادخواه حقوق پایمال شدۀ عزیزانمان هستیم و با همۀ خانوادههای داغدار که عزیزانشان طی ۴۵ سال گذشته در زندان ها شکنجه و اعدام یا کف خیابان کشته شدهاند همدردیم.
جمعی از خانوادههای خاوران (داخل)
ایران وایر ۹ بهمن ۱۴۰۲