دستگیری‌های کردستان و سکوت رسانەهای ایرانی

آژانش کردپا: اصل انتشار خبر بدون توجه به خاستگاه سیاسی، اجتماعی و ملی-نژادی آن از اصول اولیه و اساسی یک رسانه آزاد و مستقل می‌باشد.
طی یک هفته گذشته کردستان ایران با موج جدیدی از دستگیری‌های خودسرانه در نقاط مختلف خود روبرو بوده است. دستگیری‌ها که اکثرا در نیمه شب و بدون ارائه هر گونه مجوز قضائی، از سوی نیروهای امنیتی و با همراهی افراد مسلح سپاه پاسداران جمهوری اسلامی صورت گرفته است.

329-f013e7025ad9c5986ce68a1c367c9e0c

طی موج اول این دستگیری‌ها، ١٣ نفر از شهروندان کرد و ساکن شهرهایی چون مهاباد، بوکان، اشنویه، سقز و سردشت دستگیر شدند که اکثرا نیز سنینی مابین ٢٥-٣٥ سال داشتند. اما طی موج دوم دستگیری‌ها ٥ نفر دیگر در استان کردستان و شهرستان اشنویه دستگیر شدند، که در این موارد نیز بدون ارائه مجوز قضائی دستگیری‌ها انجام شده و دستگیر شدگان همگی به مکانی نامعلوم منتقل شدەاند.

بر پایە گزارشی از آژانس خبری کردپا طی ١٠ روز گذشته در شهرهای مریوان، کامیاران، سنندج و سروآباد نیز نهادهای امنیتی و حفاظت اظلاعات سپاه دستکم ٣٠ شهروند را به اتهام “امنیتی” بازداشت و به مکانی نامعلوم انتقال داده‌اند.

رسانەهای فارسی و سکوتی فراگیر
گستردگی و وسعت جغرافیایی-انسانی این بازداشت‌ها و نقض حقوق اولیه و بشری افراد بازداشت شده، عقلا هر مخاطب این خبر را به این نتیجه می‌رساند که این مورد خبری-حقوق بشری از سوی خبررسانی‌ها و خبرگزاری‌ها آزاد و مستقل ایرانی مورد پوشش گسترده قرار گرفته است، اما تنها با کمی دقت و جستجو در فضای مجازی و مرور آرشیو برنامه‌ شبکەهای ماهوارەای فارسی زبان، متوجه می‌شویم که انعکاس این اخبار در رسانەهای فارسی زبان صفر بوده است.

عدم پوشش این اخبار حتی از سوی مراکز خبری که داعیه حقوق بشری داشته همچون “هرانا” و یا سایت‌های که مدعی گسترش فرهنگ حقوق بشری هستند چون سایت”توانا”، شک و گمان‌های متعددی را در نزد مخاطب خود ایجاد می‌کند که مگر حقوق بشر و اصل انتشار اخبار بدون در نظر گرفتن هرگونه تبعیضی، شامل این افراد نمی‌شود.

اینکه رادیو فردا، بی‌بی‌سی و صدای آمریکا به عنوان سه غول رسانەای فارس زبان به ریزترین اخبار حقوق بشری و مرتبط با زندانیان سیاسی می‌پردازند اما در قبال دستگیری‌های فلەای اخیر کردستان سکوت پیشه کردەاند، نوعی بدبینی و عدم اطمینان برای مخاطب ایجاد می‌کنند که اگر رسانەهای مذکور مستقل و آزادند پس چرا بازداشتی‌هایی با این وسعت در سکوتی عمیق فرو رفتەاند.

اگر نیم نگاهی به نحوه پوشش خبری رسانەهای فارس زبان در حوزه وقایع سیاسی-اجتماعی و حقوق بشری کردستان بیندازیم، به روشنی به وجود افکار پان‌ایرانیستی، تعصب شدید ناسیونالیستی و اولویت بندی نژادی و به حاشیه راندن یا سکوت عمیق خبری در باب وقایع کردستان روبرو می‌شویم.

اعتصاب سی و چند روزه “صدیق کبودوند” و عدم حساسیت سایت‌ها و تریبون‌های رسانەای فارس زبان از جمله این نمونەهاست. صدیق کبودوند که موسس سازمان حقوق بشر کردستان است در این مدت قربانی بی‌توجهی حقوق بشری رسانەهای فارسی زبان قرار گرفت.

درگیری‌های پیشمرگەهای کرد در این روزها با نیروهای سپاه پاسداران نیز مثال بارز دیگری از وجود گسترده افکار پان‌ایرانیستی و نژادی در ترسیم سیاست‌های کلان رسانەهای فارس زبان و تحریف یا به حاشیه راندن اخبار ملیت‌های ایران است. رادیو زمانه نمونه بسیار جالبی از یک رسانه ایرانی‌ست که در انتشار اخبار درگیری‌های سپاه و پیشمرگەهای کرد سرتیتر خبری خود را بر اساس اعلامیه‌ها سپاه پاسداران و یا اخبار منتشره از سوی نهاد‌های امنیتی ایران انتخاب می‌کرد به عنوان مثال تیتر خبر منتشره در مورخ ٦ تیرماه ١٣٩٥ سایت مذکور اینگونه انتخاب شده بود، ” سپاه پاسداران: پنج عضو حزب دمکرات کردستان ایران کشته شدند” البته باید گفت که رادیو زمانه در این امر تنها عمل نکرده بلکه رادیو بی‌بی‌سی این رویه را شدیدتر از این رسانه پیش گرفته بود.

تناقضات عملی-گفتاری رسانەهای فارس‌زبان طی سال‌های اخیر و با اوج گیری خواست‌ها و اعتراضات ملی ملیت‌های ایران، واضح‌تر و عیان‌تر شده است.

رسانەهایی که از سویی سپاه پاسداران جمهوری اسلامی ایران را به عنوان نهادی تروریستی می‌شناسند و از سوی دیگر برای انتشار اخبار مربوط به سایر ملل ایران، اعلامیه‌ها و رسانەها وابسته به این نهاد را مرجع تیتر زنی خود قرار می‌دهند. این تناقضات عملی-گفتاری رسانەها، سایت‌های خبری یا سیاسی-مدنی و شبکەهای ماهوارەای فارس زبان همچون رادیو زمانه، رادیو فردا، سایت توانا، بی‌بی‌سی، صدای آمریکا و دویچه وله طی دستگیری‌های فلەای در شهرهای مختلف کردستان و عدم پوشش خبری آن و سکوت عمیق در برابر اعمال ضدبشری جمهوری اسلامی ایران و سپاه پاسداران با فعالین کرد، به طور غیر مستقیم تائید نقض گسترده حقوق بشر در کردستان از سوی دست‌اندرکاران این رسانه‌ها و همدلی و همسویی آنها با اعمال سپاه و نهاد‌های امنیتی-اطلاعاتی ایران در نقض حقوق ملیت‌های ایران را به مخاطب القا می‌کند.