غلامرضا شاهینی زندانی دوتابعیتی ایرانی-امریکایی از زندان گرگان آزاد شد
غلامرضا (روبین) شاهینی شهروند دوتابعیتی ایرانی-امریکایی محبوس در زندان گرگان، با تودیع وثیقه ۲۰۰ میلیون تومانی از این زندان آزاد شد.
غلامرضا (روبین) شاهینی زندانی سیاسی دو تابعیتی ایرانی-آمریکایی با تودیع قرار دویست میلیون تومان وثیقه از زندان امیرآباد گرگان آزاد شده است.
در هفته های اخیر کمپین گسترده ای در شبکه های اجتماعی با خواست آزادی این فعال سیاسی براه افتاده بود.
یک منبع نزدیک به آقای شاهینی با اعلام این خبر به گزارشگر هرانا گفت: “این زندانی سیاسی دوتابعیتی که از بیماری آسم رنج می برد بعد از اعتصاب غذای خود که به مدت بیش از یک ماه طول کشید دچار شرایط بد جسمی و روحی شده بود در حالی که رسانه های خارجی اخبار کمپین و اعتصاب غذای او را پوشش گسترده ای داده بودند. رضا شاهینی در بازگشت به ایران در دادگاهی در گرگان به هیجده سال زندان محکوم شده است.”
غلامرضا (رابین) شاهینی (۱۳۴۸- روستای دزیان) شهروند دوتابعیتی ایرانی-آمریکایی، فارغ التحصیل رشته امنیت بین المللی و حل تنازعات در دانشگاه ایالتی سن دیه گو، مهرماه ۱۳۹۵به اتهام “همکاری با صدای امریکا بعنوان بخشی از بدنه‌ی دولت متخاصم آمریکا و حضور در برنامه های مرتبط آنها، فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی ایران و به نفع گروهها و سازمان های مخالف نظام، عضویت در جمعیت یا شبیه جمعیت های مخالف نظام از جمله سلطنت طلب ها و …، اغوا و تحریک مردم به قصد برهم زدن امنیت کشور و توهین به امام خمینی بعنوان بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران و آیت الله خامنه ای” از سوی شعبه یک دادگاه انقلاب گرگان به ریاست قاضی سید ابراهیم موسوی به ۱۸ سال حبس تعزیری محکوم شد که با توجه به اعمال ماده ۱۳۴، تنها “مجازات اشد” یعنی ۹ سال از این حکم قابلیت اجرایی دارد.
غلامرضا شاهینی که بیش از ۱۶ سال است که در آمریکا زندگی می کند، در تیرماه ۱۳۹۵که برای دیدار با خانواده خود به ایران سفر کرده بود، در شهر گرکان توسط سپاه نینوا، استان گلستان بازداشت شد.
آقای شاهینی در نامه ای سرگشاده که در اختیار هرانا قرار گرفته بود، اعلام کرد: “من در هیچ گروه سیاسی عضو نبوده ام. با توجه به دیدگاهم در سال ۱۳۸۸ طی سفری به ایران، که همراه شد با جنبش سبز، من نیز در تظاهرات مسالمت آمیز که بر طبق قانون اساسی حق شناخته شده برای شهروندان است، شرکت کردم” و در ادامه بیان کرد: “تنها گناه من به عنوان یک انسان مسئول بیان افکارم در مورد زادگاه مادریم بوده است. همان چیزی که حق همه ی شهروندان است”.
