محمد صابر ملک رئیسی زندانی سیاسی بلوچ در نامه ای سرگشاده به مناسبت نهمین سال تولدش در زندان به وقایع اخیر ایران واکنش نشان داده و به مردم ایران و خانواده داغداران تسلیت گفته است.
این زندانی سیاسی در نهمین سالگرد تولد خود به خانواده داغداران و مردم ایران تسلیت گفته و نوشته “این نامه را می‌نویسم تا با شما مردم عزیز شریک غم و شادی‌تان باشم”.
متن کامل این نامه که برای انتشار در اختیار هرانا قرار گرفته در پی می‌آید:
با عرض سلام و ادب خدمت تمام ایرانیان غیور و با غبرت که در عرصه عمل به این رژیم دیکتاتوری ثابت کردید که ماهیت این رژیم بر تمام ملت ایران برملا شده و هیچ جایگاهی در فردای جامعه ما ندارند.
اینجانب زندانی سیاسی محمد صابر ملک رئیسی زندانی سنی مذهب بلوچستان که سالهاست بخاطر فعالیت سیاسی برادر بزرگم گروگان و محبوس در زندان ها و بازداشتگاه های مختلف سراسر کشور می‌باشم، دوم مهرماه ۱۳۸۷ در بیمارستان شهرستان چابهار در سن کمتر از ۱۷ سالگی توسط ماموران وزرارت اطلاعات ربوده شدم و حال نزدیک به نه سال است که در زندان و تبعید بسر می‌برم.
امروز یک بهمن‌ماه ۱۳۹۶ به بهانه تولد ۲۶ سالگی ام این نامه را می‌نویسم تا با شما مردم عزیز شریک غم و شادی‌تان باشم. در غم از دست رفتن عزیزان این حرکت عظیم برای آزادگی از دیکتاتوری خود را شریک می دانم و در شادی از همبستگی شما ملت با افتخار ایران برای برچیدن دیکتاتوری نیز همراه شما هستم.
عامل سرکوب و فشار تنها دلیل سرپا ماندن این رژیم ظالم است و کشتن و قلع و قمع کردن مردم کاری بس عادی برای این دژخیمان سنگدل شده است که در تمام دهه های پس از انقلاب با نحوه ها و شیوه های مختلف انجام می‌دادند اما در سطح وسیع به اطلاع شما مردم عزیز نمی رسید چرا که گردش آزاد اطلاعات و اخبار را به شکل های مختلف کنترل می کردند.
اما فعل حال به لطف همه گیر شدن و عام شدن شبکه های مجازی از چشم شما دور نمی‌ماند، با اینکه فیلتر هم می‌کنند، و تلاش خودشان را برای محدود کردن مردم در دسترسی به اخبارات دارند اما دیگر این حربه کارساز و قابل کنترل نیست.
من به شخصه از طرف خودم و تمام ملت بلوچ به خانواده کشته شدگان این حرکت مقدس انقلابی علیه دیکتاتوری از صمیم قلب تسلیت عرض می‌کنم و آرزوی صبر و شکیبایی برای خانواده این عزیزان و ملت داغدار ایران دارم، چون یقین دارم با کشته شدن این عزیزان نه تنها خانواده هایشان، بلکه ما تمام ملت ایران داغدار شده‌ایم.
زمانی‌که انسان مسالمت جویی از هم قطاران آزادی خواهی و عدالت جویی به شیوه ناجوانمردانه و بی‌رحمانه با مظلومیت تمام در خیابان ها با ضرب گلوله و در زندان ها زیر شکنجه جسمی و روحی کشته می‌شود، قطعا قلب بشریت داغدار و جریحه‌دار می‌شود هر چند مسئولین امر باید بدانند که نام های این شهدا بر قلب هایمان تا ابد حک خواهد شد و پرچم مطالبه گری آنان به لطف ما نسل جوان ملت ایران بر زمین نخواهد ماند.
این شهدا که در راه مقدس آزادی با خون هایشان درخت آزادی را آبیاری می‌کنند، مایه افتخار تمام ملت های آزاده دنیا هستند.
در پایان بعنوان جوان ترین زندانی سیاسی ایران که از دوران نوجوانی در حبس به سر می برم و اکنون نهمین سال تولدم را در کنار یاران و همقطاران دربندم سپری می کنم به این رژیم یادآور می شوم که ما ملت ایران با شکنجه، فشار و سرکوب دست از خواسته های انسانی خود نمی‌کشیم.
زندانی سیاسی محمدصابر ملک رئیسی / زندانی زندان مرکزی اردبیل / نهمین تولد در زندان
درخصوص نویسنده نامه لازم به توضیح است، محمدصابر ملک رئیسی بعنوان یک نمونه کم سابقه در دهه اخیر، در سن ۱۶ سالگی بازداشت شد و آنطور که خود در نامه هایش گفته به خاطر فعالیت های یکی از برادرانش و در حالی که دستگاه امنیتی دسترسی به برادرش نداشت به عنوان “گروگان “دستگیر شده است. وی از دو سال تحمل سلول انفرادی و شکنجه های طاقت فرسایی در نامه هایش سخن گفته است.
آقای ملک رئیسی در زمان محاکمه اقاریر خود را تحت شکنجه و فشار دانسته بود با اینحال با حکم سنگین ۱۵ سال حبس در تبعید روبه رو شده بود. وی در خلال سپری کردن ۸ سال از این حبس همچنان از نقض بی شمار و مستمر حقوق انسانی اش می گوید.
این زندانی پیشتر به دلیل اعتراض به محدودیت ها و اعمال فشار های مسئولین زندان و ضرب و شتم شدنش پس از یک دوره اعتصاب غذای طولانی مدت ۳۹ روزه در زندان حدود ۲۴ کیلو کاهش وزن پیدا کرد.
این زندانی در زمان این اعتصاب به قرنطینه زندان مرکزی اردبیل منتقل شده بود، فشار بر محمد صابر ملک رئیسی برای پایان دادن به اعتصاب غذا و تن دادن به پذیرش شرایط زندان در حدی بود که حتی فروشگاه زندان از دادن بطری آب معدنی به این زندانی خودداری کرد و فروختن آن را منوط به اعلام پایان اعتصاب کرده یود.
در روزهای اعتصاب، وضعیت آقای ملک رئیسی مورد توجه افکار عمومی قرار گرفت در حدی که ترند حمایت از او در توئیتر به ترند اول از ایران تبدیل شد.
محمد صابر ملک رئیسی در ششمین روز از اعتصاب غذا طی نامه ای شرح آنچه گذشت و مطالبات خود را نوشته است و تلاش کرده مسببان بی قانونی در زندان اردبیل را معرفی نماید.
این زندانی جوان هزاران کیلومتر دورتر از خانواده خود در زندان اردبیل حیس در تبعید خود را سپری می کند و به دلیل دوری مسافت اساسا ملاقات با خانواده نداشته و تنها راه ارتباطی او تماس تلفنی محسوب می شود، مسئولین زندان با محروم کردن این زندانی از حق تماس تلفنی منظم و ملاقات با خانواده اش این موارد را وسیله ای برای اعمال فشار بر او قرار داده اند.
پیشتر زندانیانی چون ماهرکعبی، علی پژگل و نوراحمد حسن زهی نیز طی نامه ای سرگشاده ای در دفاع از وضعیت محمد صابر از کمیساریای حقوق بشر آقای زید و گزارشگر ویژه حقوق بشر خانم اسما جهانگیر خواستند تا از دولت ایران بخواهند به سرکوب اقلیت های ملی و مذهبی در ایران خاتمه بخشد.
این زندانی سیاسی، که در نوجوانی بازداشت شده، در هشتمین سال حبس در تبعید خود در زندان اردبیل، نامه ای سرگشاده به حسن روحانی رئیس جمهور نوشت. آقای رئیسی در این نامه با تاکید بر اینکه روز هشتم دی ماه به مدت ۱۴ ساعت در هوای سرد اردبیل با دستبند و پابند در حیاط این زندان به میله بسته شده است، از وضعیت بحرانی خود ضمن تحمل حبس در تبعید شکایت و از اعتصاب غذای اعتراضی خود خبر داده بود.
شایان ذکر است، محمد صابر ملک رئیسی سال گذشته بعد از یک اعتصاب غذای ۲۰ روزه، در دو رنجنامه خطاب به خانم اسما جهانگیر با عنواین «از تخت شکنجه ای به نام “معجزه” تا تهدید به اعدام» و «شبها تا صبح بازجویی همراه با شکنجه میشدم» از شرح مظالم بر خود رفته گفته بود و از این کارشناس سازمان ملل خواستار رسیدگی به وضعیت خود و سایر زندانیان عقیدتی در ایران شده بو هرانا 30دی
