رضا مُلا زاده، متولد سال ۱۳۶۶ اهل روستای «آشناک» از توابع شهرستان سلماس در استان اورمیه، در اواخر سال ۱٣۹۰ خورشیدی، در شهرستان پاوه از سوی سپاه پاسداران بازداشت و برای چندین ماه در یکی از بازداشتگاه‌های سپاه پاسداران جمهوری اسلامی ایران در کرماشان و زندان اوین مورد بازجویی و شکنجه قرار گرفت.
این زندانی سیاسی کورد در سال ۹۱، به اتهام محاربه از طریق همکاری با حزب حیات آزاد کوردستان «پژاک» به اعدام محکوم شد و این حکم از سوی دیوان عالی کشور به تأیید رسید.
رضا مُلا زاده در مراحل بازجویی و بازپرسی از حق داشتن وکیل ارتباط با خانواده محروم بوده است؛ به‌طوری‌که تا یک سال پس از بازداشت، خانواده او از وضعیت اش هیچ اطلاعی نداشته و دستگاه‌های اطلاعاتی از دلایل بازداشت و محل نگهداری وی اظهار بی‌اطلاعی می‌کردند.
این زندانی سیاسی در مدت شش سال گذشته، در زندان‌های اوین، رجایی شهر، اورمیه محبوس و هم‌اکنون در زندان بوشهر محبوس است.
به گفته برخی منابع حکم این زندانی سیاسی با یک درجه تخفیف به حبس ابد کاهش‌یافته است.
نظر به جمعیت ایران، این کشور مقام نخست در اعدام شهروندان خود را در سطح جهان داراست. اعدام در ایران در قانون گنجانده‌شده است.
جرائمی که در قانون برای آن‌ها اعدام پیش‌بینی‌شده شامل قتل، تجاوز، آزار جنسی کودکان، لواط، مساحقه (در صورت تکرار عمل)، قاچاق مواد مخدر، سرقت مسلحانه، آدم‌ربایی و جرم محاربهٔ باخدا و افساد فی‌الارض (اتهامی که عمدتاً برای متهمان سیاسی به‌کاربرده می‌شوند) است.
بر اساس مرکز آمار جمعیت حقوق بشر کوردستان: در سال ۲۰۱۷ میلادی ۴۴۶ نفر در زندان‌های جمهوری اسلامی ایران اعدام‌شده‌اند؛ که نزدیک به ۲۰ درصد از اعدام‌شدگان یعنی ۸۶ نفر از آنان را شهروندان کورد تشکیل داده‌اند.
۳۱ نفر از اعدامیان توسط جمهوری اسلامی ایران درملأعام به دار آویخته شده‌اند؛ که ۹ نفر از این نوع اعدام در شهرهای شرق کوردستان بوده است؛ یعنی تقریباً ۳۰ درصد از اعدام‌های که درملأعام صورت گرفته در شرق کوردستان اجراشده است.
در سال ۲۰۱۶ تعداد ۴۴ نفر به اتهام محاربه و مفسد فی‌الارض در ایران اعدام شدند؛ که ۳۰ نفر از آنان به جرم سیاسی و امنیتی اعدام شدند از این تعداد ۲۷ نفر از آنان را شهروندان کورد تشکیل می‌دادند.
جمعیت حقوق بشر کوردستان 4 اسفند
