اسماعیل عبدی عضو زندانی هیات مدیره‌ی کانون صنفی معلمان ایران محبوس در زندان اوین، از سوی کنفرانس سالیانه اتحادیه ملی مدیران مدارس و زنان آموزگار بریتانیا (NASUWT) که در بیرمنگام انگلستان برگزار شد، برنده جایزه بین‌المللی همبستگی این اتحادیه در سال ۲۰۱۸ شد.
اتحادیه ملی مدیران مدارس و زنان آموزگار بریتانیا (NASUWT) ضمن ارسال پیام تبریک به آقای عبدی اعلام کرد: “هدف از اهدای جایزه‌ی همبستگی بین‌المللی NASUWT ، ارج نهادن به شجاعت و تعهد افراد و سازمان‌هایی در سراسر جهان است که در راه تحقق حقوق بشر و حقوق سندیکایی می‌کوشند، طرفدار آموزش برابر برای همه هستند و از جایگاه و موقعیت معلمان دفاع می‌کنند. جایزه‌ی همبستگی بین‌المللی NASUWT از افرادی تجلیل می‌کند که از ارزش‌های مشترک و همگانی اتحادیه‌های صنفی، یعنی همبستگی، برابری، و دموکراسی پاسداری می‌کنند.
متأسفیم که برای شما مقدور نیست که این جایزه را در کنفرانس ما به طور حضوری دریافت کنید. به علاوه، ما بار دیگر نگرانی و ناخرسندی جدّی خود را نسبت به زندانی کردن شما و رفتار غیر قابل قبول با شما و دیگر همکاران اتحادیه‌یی در ایران ابراز می‌کنیم. اتحادیه‌ی ما اقدام دولت ایران در زندانی کردن شما به دلیل فعالیت‌های برحق اتحادیه‌یی را شرم‌آور و نکوهیده و برخلاف تعهدهای بین‌المللی آن دولت می‌داند.
ما می‌دانیم که شما حامی آشکار و صریح حقوق معلمان و حق همه‌ی کودکان در برخورداری از آموزش برابر بوده‌اید و به آن ارج می‌نهیم.
همچنین ما به تلاش‌های شما برای سازماندهی تظاهرات مسالمت‌آمیز در اعتراض به دستمزدهای پایین و شرایط ناگوار کار معلمان و کوشش برای تأمین سرمایه‌گذاری بیشتر به منظور فراهم کردن آموزش برابر به مثابه یک حق بنیادی برای همه‌ی کودکان ایران ارج می‌گذاریم.
ما در NASUWT و همه‌ی معلمان سراسر بریتانیا، همراه با همکارانمان در سازمان عفو بین‌الملل، آموزش بین‌الملل و کنفدراسیون بین‌المللی اتحادیه‌های صنفی، به فشار آوردن به مقام‌های ایران ادامه خواهیم داد تا محکومیت شما را لغو کنند و به شما اجازه دهند که فعالیت‌های اتحادیه‌یی برحق و قانونی‌تان را بدون ترس از اذیت و آزار یا زندانی شدن انجام دهید.
NASUWT می‌خواهد که شما و معلمان ایران از ادامه‌ی پشتیبانی و همبستگی ما با شما مطمئن باشید.
امیدواریم که اهدای جایزه‌ی همبستگی بین‌المللی NASUWT بتواند به جلب توجه همگان به اقدام‌های دولت شما یاری رساند و این اطمینان مؤکد را به شما بدهد که اتحادیهٔ ما همراه با جامعه‌ی فراگیرتر بین‌المللی به پشتیبانی کامل از شما و از کار کانون صنفی معلمان ایران به مثابه پیشاهنگ دفاع از حقوق معلمان و دانش‌آموزان ادامه خواهد داد.
با احترام و همبستگی،”
خانم کریس کیتس
دبیرکل
دکتر پاتریک روچ
معاون دبیرکل
آقای اسماعیل عبدی نیز پیامی به این کنفرانس ارسال کردند که به شرح زیر است:
خانم دبیرکل
نمایندگان محترم
حضار ارجمند
با تشکر فراوان بابت دعوت آقای اسماعیل عبدی، عضو هیأت مدیره کانون صنفی معلمان ایران، در کنفرانس سالیانه اتحادیه ملی مدیران مدارس و زنان آموزگار بریتانیا و اعلام نامزدی ایشان برای دریافت جایزه بین‌المللی همبستگی؛ همان‌گونه که اطلاع دارید وی به دلیل اینکه در زندان جمهوری اسلامی ایران می‌باشد امکان حضور در کنفرانس را نداشته است و من به عنوان نماینده ایشان حضور یافته‌ام و حامل پیامی از سوی او هستم که خدمتتان قرائت می‌کنم.
قبل از آن باید به اطلاعتان برسانم که اسماعیل عبدی، در تاریخ ۲۷ ژوئن ۲۰۱۵ که به عنوان دبیرکل کانون صنفی معلمان ایران، در حال انجام امور مربوط به حضور در همایش سالانه سازمان آموزش بین‌الملل در کانادا بود بازداشت گردید و پس از آن به ۶ سال حبس محکوم شد.
او در این مدت دچار بیماری‌هایی چون آسم، هیدرونفروز کلیه‌ها و بیماری‌های متعدد عصبی شده است.
و اما پیام اسماعیل عبدی به این کنفرانس:
من اسماعیل عبدی، عضو هیأت مدیره کانون صنفی معلمان ایران و نماینده ۴۵ تشکل صنفی غیردولتی ایران با نام شورای هماهنگی کانون‌های صنفی معلمان کشور (CCITTA) هستم.
بیش از سه سال است که به دلیل حق قانونی خود، یعنی انتقاد از نابسامانی‌ها و مشکلات آموزش و پرورش ایران در زندان به سر می‌برم. به جز من فعالان دیگری نیز چون محمود بهشتی لنگرودی و مختار اسدی در حبس می‌باشند. اخیراً نیز محمد حبیبی با برخوردی غیرانسانی در مقابل چشم دانش‌آموزانش بازداشت و روانه زندان شد.
همیشه، زندان، تبعید، تحقیر، بازداشت و حتی اعدام، حاصل برخورد حاکمیت با تشکل‌های صنفی در ایران بوده است.
آموزش و پرورش در ایران همواره کسری بودجه داشته است و مطالبات حقوقی معلمان نیز ماه‌ها و سال‌ها پرداخت نمی‌شود و این مسأله بر آموزش در ایران تأثیر منفی گذاشته است.
گرایش آموزش رایگان به سمت خصوصی‌سازی، تجاری سازی آموزش و عقب‌نشینی دولت از قبول مسئولیت‌های اجتماعی خود در این حوزه، عدم پرداخت بودجه به مدارس و انداختن هزینه مدارس به دوش اولیای دانش‌آموزان، توزیع نامناسب امکانات آموزشی به ویژه در مدارس مناطق مرزی، ورود ایدئولوژیک حاکمیت در کتاب‌های درسی، امنیتی کردن آموزش و پرورش، دخالت سیاست در گزینش معلمان به ویژه اقلیت‌های مذهبی، عدم توجه به وضعیت معیشتی بازنشستگان و معلمان پیمانی و حق‌التدریس و در نهایت، برخورد قهرآمیز با منتقدان و معترضان و فعالان تشکل‌های صنفی نمونه‌هایی از مشکلات آموزش و پرورش ایران است.
ما معتقدیم، هیچ جامعه‌ای از سطح معلمانش بالاتر نمی‌رود. ما تلاش می‌کنیم در ایران وضع بهتری را برای معلمان ایجاد کنیم. زندان می‌رویم؛ سرکوب می‌شویم ولی هرگز تسلیم نمی‌شویم.
بسیار سپاسگزارم و از راه دور و درون زندان ایران، دست شما را به گرمی می‌فشارم.
با تقدیم احترام
اسماعیل عبدی هرانا 12 فروردین
