طی چند سال اخیر، مسئله کولبران در کردستان به یک تراژدی تبدیل شده و حکومت ایران با برخورد تند با کولبران سعی داشته است که این مسئله را حل نماید.
با استناد به آمار ثبت شده در مرکز آمار آژانس خبررسانی کُردپا، طی سال ٩٦، ٢١٢ کولبر کُرد به دلایل مختلف در کردستان کشته و زخمی شدند.
طبق این آمار، بیشترین تعداد کولبران درپی شلیک مستقیم نیروهای نظامی حکومت ایران کشته و زخمی شده‌اند.
هدف شلیک قرار دادن کولبران کُرد و کشتن آنان در حالی صورت می‌گیرد که بیشتر شهروندان کُرد به دلیل وضعیت نامناسب اقتصادی، نبود فرصت‌های شغلی وبیکاری در مناطق کُردنشین ایران، مجبور به کار کولبری می‌شوند و با خطر مرگ دست و پنجه نرم می‌کنند.
حسین احمدی‌نیاز، وکیل پایه یک دادگستری طی گفتگویی با آژانس کُردپا درباره مسئله کولبران اعلام کرد: “کولبران نشان از وضعیت اقتصادی و توسعه‌ی کردستان دارند.”
او در رابطه با ظهور پدیده‌ی کولبری در کردستان می‌گوید: “شاید مسئله‌ی کولبری را در این کره‌ی خاکی و بیش از دویست کشور جهان صرفا در مناطق کوردنشین ایران یافت، در هیچ کجای جهان چنین امری وجود ندارد که فردی برای امرار معاش مجبور شود خود را به کوه و کمر بزند و در قبال دریافت صد تا دویست هزار تومان جان خود را به خطر بیندازد. پدیده‌ی کولبری زمان‌های زیادی است که در مناطق کوردنشین ایران وجود دارد در رژیم گذشته هم بود اما محدود بود، ولی امروز در عصر نوین که تکنولوژی و شبکه‌های اجتماعی جهان را فراگرفته‌اند، وجود پدیده‌ی کولبری در سرزمین پر از نفت و برکت ایران مایه تعجب و موجب شرمساری مسئولین است. کولبری امر وارداتی یا توطئه‌ی دشمنان خارجی نیست بلکه معلول تبعیض، نابرابری، عدم توسعه و بیکاری و نبود واحدهای صنعتی مولد است.کولبری نشان از نابردباری‌های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی دولت‌ها نسبت به یک منطقه یا بخش از یک کشور است.
احمدی‌نیاز درباره عوامل گسترش کولبری در کردستان گفت: “مناطق کوردنشین ایران بسیار توانمند بوده و از امکانات بالقوه زیادی برخوردارند منابع طبیعی فراوان، زمین‌های پر حاصل، کوههای با نعمت، دشت‌های با برکت، درختان پر ثمر و …. از یک طرف و انسان‌های تلاشگر و زحمتکش یا منابع انسانی پویا و فعال و جوان از دیگر سو موجب شده تا این مناطق مهیای بهترین شکل توسعه و رشد اقتصادی هم برای منطقه و هم کشور و هم خاورمیانه باشند، اما شوربختانه سیاستگذاری‌های غلط و نادرست همراه با تبعیض و نابرابری و سوءمدیریت از یک طرف و آثار جنگ و حوادث آن از سوی دیگر موجب پدیداری کولبری شده است.”
وی می‌افزاید: “مناطق کوردنشین ایران می‌توانست یک قطب فعال از پیشرفت اقتصادی و توسعه‌ی دامداری، توریسم و صنایع تبدیلی و از دیگر سو در حوزه‌ی بازرگانی باشد، اما متاسفانه عکس این امر نمود پیدا کرده است.”
این وکیل پایه یک دادگستری، گسترش توریسم و وجود مناطق آزاد تجاری و حذف موانع توسعه در کردستان را یکی از راهکارهای حذف کولبری می‌داند، تصریح کرد: “توریسم در کوردستان به لحاظ تنوع فرهنگی و هنری و اجتماعی و وجود مردمانی شاداب و سرحال و داشتن جاذبه‌های فراوان می‌توانست راهکار مناسبی برای توسعه‌ی این مناطق و در کنار ایجاد واحدهای صنایع تبدیلی و وجود مناطق آزاد تجاری و حذف موانع توسعه می‌توانست راهکاری مناسب برای حذف کولبری باشد.”
حسین احمدی‌نیاز در ادامه خاطرنشان کرد: “کولبری با شعار و دعا و التماس از بین نمی‌رود، بلکه با برنامه‌ریزی و انجام امور فوق حل می‌شود تا بیکاری و نابرابری و تبعیض باشد کولبری خواهد بود، کولبری شغل نیست و کولبری یک ستم است و ستم ناشی از تبعیض و نابرابری.”
به گفته این حقوقدان، “طرح‌های غیر واقعی و برخوردهای خشن با کولبران نه تنها غیرقانونی است، بلکه موجب ایجاد دیوار بلندتر بی‌اعتمادی بین ملت و دولت خواهد شد و باعث نابودی ملت خواهد شد.” کردپا 22دفروردین
