مجمع عمومی سازمان ملل در نشست بعدازظهر چهارشنبه ۲۷ آذر ماه ۹۸، طی قطعنامه‌ای نقض حقوق بشر در ایران را محکوم کرد.
در این قطعنامه که پیشتر در تاریخ ۲۳ آبان‌ماه ۱۳۹۸، در کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل با ۸۱ رأی موافق در برابر ۳۰ رأی مخالف و ۷۰ رأی ممتنع به تصویب رسیده بود، از مقامات حکومت ایران خواسته شده به نقض حقوق بشر پایان دهد و انواع تبعیض به خاطر عقیده، تفکر، مذهب و … را برطرف کنند.
این قطعنامه که از سوی کانادا تهیه شده و ۴۵ کشور دیگر عضو سازمان ملل با آن موافقت کرده بودند، نسبت به “محدویت‌های شدید جاری و نیز محدودیت‌های فزاینده در مورد حق آزادی بیان، عقیده، تفکر و مذهب، علیه کسانی که به مذاهب رسمی یا غیررسمی معتقدند از جمله معتقدان به آیین بهاییت، نگرانی شدید” ابراز کرده است.
استرالیا، کانادا، آلمان، فنلاند، نروژ، بریتانیا، آمریکا، نیوزیلند، فرانسه، یونان، ژاپن و کره جنوبی از جمله کشورهایی بودند که با تصویب قطعنامه محکومیت ایران موافقت کردند.
روسیه، افغانستان، کره شمالی، کوبا، چین، پاکستان، عمان، سوریه و عراق از جمله کشورهایی بودند که با تصویب قطعنامه مخالفت کردند. ۶۶ کشور از جمله قطر، کویت و مراکش نیز به این قطعنامه رأی ممتنع دادند.
این قطعنامه، با استناد به گزارش‌های جاوید رحمان، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق‌بشر در ایران تهیه شده است.
گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران نسبت به اعدام نوجوانان و همچنین افزایش فشار بر اقلیت‌ها در این کشور ابراز نگرانی کرده بود. گزارش نقض حقوق بشر در ایران که تحت نظارت جاوید رحمان تهیه شده، در اختیار مجمع عمومی سازمان ملل قرار گرفته است.
رحمان گفته است که اعدام کودکان در ایران همچنان ادامه دارد. در سال ۲۰۱۹ تعداد ۲ مورد حکم اعدام برای کودکان در ایران اجرا شده که در زمان اجرای حکم سن این افراد ۱۷ سال بوده است.
در بخشی از قطعنامه سازمان ملل بر ممنوعیت شکنجه افراد تاکید و عنوان شده است که به موجب قانون هیچ‌کس را نباید تحت شکنجه یا سایر رفتارهای بیرحمانه، غیرانسانی یا اهانت‌آمیز قرار داد.
در قطعنامه همچنین آمده است که جمهوری اسلامی باید به بازداشت‌های خودسرانه به ویژه بازداشت افراد دوتابعیتی و شهروندان خارجی پایان دهد و به دادرسی عادلانه پایبند باشد.
لازم به ذکر است که پیشتر در شامگاه پنجشنبه، ۲۳ آبان ۹۸، سید عباس موسوی، سخنگوی وزارت امور خارجه ایران در واکنش به تصویب قطعنامه حقوق بشری علیه ایران در کمیته سوم مجمع عمومی، این قطعنامه را “یکسویه و غیرواقع‌بینانه” و “فاقد مشروعیت و اعتبار” دانست و گفت که از حقوق بشر “استفاده ابزاری و سیاسی” می‌کنند.
قطعنامه‌های مجمع عمومی بر خلاف قطعنامه‌های شورای امنیت الزام‌آور نیستند اما اهمیت سیاسی دارند. دویچه وله ۲۸آذر
