نوید افکاری حکمش اعدام نیست، بلکه قصاص است؛ گرچه ماهیت این دو یکی است، اما از نظر قانون با یکدیگر متفاوت است ، زیرا این فرد آدم کشته است».
سخنگوی قوه قضاییه تلاش کرد فلش اتهام را از قضاییه خونریز ولایت فقیه منحرف کرده و به سمت خانواده مقتول بگیرد و خود را از زیر بار جنایت در ببرد: «حکم قصاص صادر شده و حق اولیای دم است».
اسماعیلی در این سخنان با دهن کجی به عقل و شعور مردم جهان و بخصوص رهبران کشورها و وزرا و سازمانهای جهانی وفدارسیون های ورزشی همه نا آگاه توصیف کرده و گفت: «برخی از چهره‌های مشهور تا خبری می‌شنوند بدون اینکه چیزی بدانند اظهارنظر می‌کنند؛ انگار قسم خورده‌اند در همه چیز ورود کنند، بدون اینکه تخصصی یا اطلاع درستی داشته باشند».
سخنگوی قوه قضاییه همچنین در یک نعل وارونه، اعتراف گیری در زیر شکنجه را کاملا مشروع توصیف کرده و گفت: «خود فرد صحنه را بازسازی کرده و دادگاه او علنی بوده و وکیل داشته است و خودش اقرار کرده و اکنون برمبنای جنبه حق الناس، دادگاه حکم قصاص داده است، البته این حکم قابل فرجام خواهی بوده و در دیوان عالی کشور مورد رسیدگی مجدد قرار گرفته است و قضات دیوان حکم را بررسی کردند».
این درحالی است که بر اساس قوانین همین حکومت و بر اساس ماده ۱۶۹ قانون مجازات اسلامی: اقراری که تحت اکراه، اجبار، شکنجه و یا اذیت و آزار روحی یا جسمی اخذ شود، فاقد ارزش و اعتبار است و دادگاه مکلف است از متهم تحقیق مجدد نماید.
سخنگوی قوه قضاییه در نهایت و طبق معمول جنایت را به گردن «دشمن»(بخوانید مردم ایران) و متهم (نوید افکاری) انداخت و گفت: «دشمن دنبال فضا سازی است! ما به ناچار مستندی از اقرار خود افکاری و بازسازی صحنه قتل توسط او را منتشر کردیم که در آن خودش توضیح داد چگونه مقتول را به قتل رسانده است. ما برای دشمن شأن قائل نیستیم!»
به این ترتییب قوه قضاییه بعد از دو هفته اعتراض جهانی با زمینه سازی برای جنایت یک گام دیگر در راستای اجرای جنایتی دیگر برداشت. جوانه ها ۱۹ شهریور
