زندانیان در قلعه شور و دیگر مکانهای بکارگیری زندانیان در معرض بدرفتاری و تهدید بازگشت به زندان قرار دارند. از آنها براساس قوانین برده داری رفتار می‌شود. از زندانیان برای این کار اجباری سند گرفته می شود. آنها مجبورند روزانه علاوه بر کار اجباری، توهین و تحقیر را نیز تحمل کنند».
این منبع افزود: «این زندانیان در ازای ۸ ساعت کار روزانه مبلغ ۱۷ هزار تومان دریافت می کنند که این مبلغ نیز ماههاست پرداخت نشده است».
صاحبان کار که معمولا کارخانه های سنگبری اصفهان هستند، در ازای کار روزانه زندانیان ۸۰ هزار تومان به سازمان زندانها پرداخت می کنند. اما از این مبلغ ما به ازاء هر زندانی ۶۳ هزار تومان را سازمان زندانها به جیب می زند و مبلغ ناچیز ۱۷ هزار تومان را به زندانی می دهند.
زندانیان بصورت دائمی در معرض تهدید قرار دارند که تن به این شرایط بدهند وگرنه به بندهایی که پر از بیماران کرونایی است، بازگردانده می شوند. به آنها گفته می شود: «شما را به بند برمی گردانیم تا کرونا بگیرید و بمیرید.»
زندانیان در زندانهای اسدآباد، دستگرد ویلاشهر، نجف آباد و قلعه شور مورد بهره کشی قرار می گیرند. ۲۵۰ نفر در زندان قلعه شور در بنیاد تعاون ساختمان سازی، برای بنیاد شهید ساختمان می سازند. ۵۰۰ زندانی در کارگاه بتون زنی ویلاشهر به بیگاری کشیده می شوند.
حدود ۲۵۰۰ تن از زندانیان در زندان اسدآباد در کارخانه ها و کارگاههای سنگبری و کاشی سازی مورد بیگاری هستند. حدود ۱۰۰۰ نفر از آنان در کارخانه های سنگبری محمودآباد و مابقی در کارخانه های کاشی سازی به سوددهی به عوامل حکومتی مشغول هستند. محمودآباد در جاده اصفهان – شاهین شهر قرار دارد.
در زندان دستگرد اصفهان ۱۰۰۰زندانی در کارخانجات سنگبری، شهرداری، ساختمان سازی ها، کارخانجات و اصناف خصوصی و تعدادی نیز در کارواش و … به کار گرفته می شود. این زندانیان تحت نام یک انجمن به کار گمارده می شوند.
اسامی سه تن از عواملی که از زندانیان در زندان دستگرد اصفهان بیگاری می کشند، عبارت است از:
۱.دایی مدیر عامل انجمن به اصطلاح حمایت از زندانیان
۲.رهنما
۳.کفش داران رئیس سابق زندان که هم اکنون پیمانکار ساختمان سازی است.
جوانه ها ۱۴ آذر
