روستای «سرخک سنجابی» از توابع شمالی شهرستان اسلام‌آباد غرب در استان کرمانشاه است که حدود ۷۰۰نفر در آن زندگی می‌کنند. این روستا که کشاورزی، دام‌پروری و باغ‌داری شغل اصلی مردمانش است، با مشکل فقدان اینترنت روبه‌رو است و دانش‌آموزانش مجبورند هر روز صبح برای دسترسی به اینترنت و وصل شدن به شبکه آموزشی «شاد»، کیلومترها مسیر کوهستانی را طی کنند تا به قله‌ای برسند که در آن اتصال اینترنت وجود دارد.
یکی از معلمان مدرسه دخترانه روستای سرخک سنجابی می‌گوید: «آیا این درست است که بچه‌های هفت تا ۱۵ ساله هر روز مجبور باشند برای دسترسی به اینترنت، کیلومترها کوهنوردی کنند و در سرمای نزدیک به صفر درجه درس بخوانند؟ مسوولان مملکت اصلا این بچه‌ها را می‌بینند؟ همه‌چیز این‌جا نایاب است و مشکلات هم یکی‌دوتا نیستند. همین مدرسه حتی تخته‌سیاه ندارد و بچه‌ها فقیرند و توان خرید دفتر و کتاب ندارند. بعضی از بچه‌ها دیگر بی‌خیال درس و مدرسه شده و ترک تحصیل کرده‌اند.»
در روزهای گذشته گزارش‌های زیادی مبنی بر عدم دسترسی دانش‌آموزان به گوشی تلفن هوشمند و اینترنت در روستاها منتشر شده است.
معلم مدرسه این روستا می‌گوید: «بسیاری از خانوارهایی که چندین فرزند دانش‌آموز دارند، فقط از یک موبایل استفاده می‌کنند که موجب کاهش کیفیت یادگیری بچه‌ها می‌شود. برخی از دانش‌آموزان هم که هیچ موبایلی ندارند، از موبایل بچه‌های همسایه و به طور اشتراکی استفاده می‌کنند که این اتفاق هم موجب خجالت و تخریب شخصیت کودکان می‌شود. به همین خاطر است که این روزها خبرهای خودکشی کودکان در روستاهای سراسر کشور مخابره می‌شود.»
چندی پیش خبر خودکشی دانش‌آموز ۱۱ ساله بوشهری به دلیل نداشتن گوشی هوشمند، افکار عمومی را شوکه کرد.
به گفته این معلم، بسیاری از دانش‌آموزان مناطق محروم به دلیل عدم دسترسی به آموزش آنلاین، دچار افسردگی می‌شوند: «پدر یکی از بچه‌ها که با گرو گذاشتن شناسنامه‌اش توانسته بود به صورت قرضی برای دخترش موبایل تهیه کند، دیگر نتوانست اقساط موبایل را بپردازد و مجبور شد موبایل را به فروشنده برگرداند. همین مساله موجب افسردگی شدید دخترک شد و چندین روز از خانه‌‌اش بیرون نمی‌آمد تا این که من خودم دست‌بند طلایم را فروختم و برای آن دختر موبایل خریدم. به خدا این بچه‌ها هم آدم هستند. بس نیست ظلم؟» ایران وایر ۲۰ آذر
