حکم یک زندانی در شهرستان تایباد که پیشتر از بابت اتهام قتل به اعدام محکوم شده بود، در دیوان عالی کشور تایید شد. همچنین یک زندانی در مهاباد که پیشتر از بابت اتهام قتل به اعدام محکوم شده بود، با کسب رضایت اولیای دم، از چوبه دار رهایی یافت. در خبری دیگر دادستان عمومی و انقلاب مرکز استان هرمزگان از جلب رضایت اولیای دم برای ۳۵ زندانی محکوم به اعدام با تلاش گروه جهادی صلح و سازش دادسرای بندرعباس طی ۴ ماه خبر داد.
به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از روزنامه خراسان، حکم اعدام یک متهم در دیوان عالی کشور تایید شد.
بر اساس این گزارش، آذر ماه سال ۹۸ جوان ۲۵ ساله ای به نام حمزه با راندن خودرو خود به سمت حیاط یک منزل مسکونی در یکی از روستاهای تایباد منجر به کشته شدن فردی به نام بشیر و زخمی شدن دو نفر دیگر شد.
پس از این حادثه مدتی بعد خودروهای پلیس وارد محل درگیری شده و بررسی‌های مقدماتی پلیسی بیانگر آن بود که این نزاع در پی مشاجره و توهین‌های تلفنی آغاز شده است به همین دلیل و با صدور دستورات قضائی، تعدادی از متهمان به همراه حمزه دستگیر و به پلیس آگاهی هدایت شدند.
متهم در اولین مراحل بازجویی گفت: پدرم از یک ماه قبل قصد ازدواج مجدد داشت و پدر بشیر (ابراهیم) یک زن به او معرفی کرده بود. مادرم مخالف این ازدواج بود و به همین دلیل با ابراهیم مشاجره لفظی کرده بود. شب هنگام با ابراهیم تماس گرفتم و تلفنی به او فحاشی کردم او هم پاسخ مرا داد. سوار خودروی پرادوی پدرم شدم و با دست خالی به طرف خانه ابراهیم به راه افتادم. وقتی آن جا رسیدم ابراهیم و چند تن از فرزندانش در حالی از خانه بیرون آمدند که سنگ و چوب در دست داشتند و به سمت خودروی من حمله‌ور شدند.
حمزه ادامه داد: آن‌ها شیشه‌ها را شکستند و خودرو را تخریب کردند. ابتدا دنده عقب گرفتم تا از محل فرار کنم ولی آن‌ها همچنان به سمت من می‌آمدند و اجازه نمی‌دادند محل را ترک کنم. زمانی که دیدم خودرو به کلی تخریب شده و آن‌ها قصد جان مرا دارند خودرو را با شدت به در کوبیدم و وارد حیاط منزل شدم ولی هنگامی که خودرو به دیوار سمت چپ حیاط برخورد کرد تازه فهمیدم که بشیر بین خودرو و دیوار مانده است. او از درد فریاد دلخراشی کشید که من ترسیدم و از پشت فرمان بیرون پریدم تا از آن جا بگریزم در همین لحظه برادرم فضل الله از راه رسید و خودرو را عقب کشید. من هم به خانه پدرم گریختم که دایی ام از ماجرا مطلع شد و مرا تحویل پلیس داد.
در پی اعترافات متهمان، این پرونده به دادگاه کیفری یک خراسان رضوی ارسال شد و در شعبه ششم مورد رسیدگی قرار گرفت. دادگاه، محاکمه عامل این حادثه را در حالی آغاز کردند که قاضی جواد شاکری ریاست دادگاه را به عهده داشت و قاضی هادی دنیا دیده در زمان محاکمه به عنوان مستشار دادگاه به پرونده‌های ویژه رسیدگی می‌کرد.
جوان ۲۵ ساله متهم به قتل با تاکید بر غیر عمد بودن این حادثه در ادامه اعترافاتش به قضات دادگاه گفت: من می‌خواستم با ابراهیم و پسرش رو در رو صحبت کنم ولی آن‌ها با سنگ و چوب به من حمله کردند که شیشه کنار راننده شکست و چوب به دست من خورد. خودرو را خاموش کردم و پیاده شدم ولی آن‌ها همگی به طرفم هجوم آوردند و مرا کتک زدند. از ترس به درون خودرو رفتم و من هم خودرو را به سوی جمعیت حاضر راندم. من هم نفهمیدم و با خودرو وارد منزل آن‌ها شدم که در همین زمان بشیر بین خودروی من و دیوار کنار منزل گیر کرد. آن لحظه در حال خودم نبودم، پای راست، دست چپ و لگنم زخمی شده بود. به همین دلیل من عمداً این کار را نکردم و قصد کشتن او را نداشتم. همچنین به دلیل شکستن شیشه‌ها و چراغ‌های خودرو و با توجه به تاریکی شب دید کافی نداشتم و می‌خواستم از محل فرار کنم که این حادثه رخ داد.
به دنبال اظهارات وکلای مدافع و متهمان، قضات دادگاه شعبه ششم دادگاه کیفری یک خراسان رضوی پس از شنیدن اظهارات شهود و متهمان، در نهایت رأی به اعدام متهم دادند و رفتار او را عملی نوعاً کشنده تشخیص دادند. این جوان متهم به قتل به رأی صادر شده از سوی قضات دادگاه اعتراض کرد و بدین ترتیب این پرونده برای رسیدگی ویژه به شعبه ۳۲ دیوان عالی کشور ارسال شد.
قضات دیوان عالی نیز رأی دادگاه را مطابق با موازین قانونی و شرعی تشخیص دادند و به آن مهر تأیید زدند. با تأیید حکم اعدام، حمزه در آستانه اجرای حکم قرار گرفت و این پرونده به دایره اجرای احکام دادسرا ارسال شد.
رهایی یک زندانی از اعدام در مهاباد
به گزارش خبرگزاری رکنا، رییس کل دادگستری آذربایجان‌غربی گفت: با تلاش صورت گرفته هفدهمین پرونده قتل در این استان به سازش ختم شد و زنی میان سال که به اعدام محکوم شده بود، از چوبه دار رهایی یافت.
به گزارش رکنا، مجتبی قهرمانی اعلام کرد: طی چهارماه فعالیت گروه جهادی صلح و سازش در دادسرای عمومی و انقلاب بندرعباس، اعضای این گروه موفق به جلب رضایت اولیای دم برای ۳۵ زندانی محکوم به اعدام شده اند.
