خبرگزاری هرانا – طی هفته های اخیر دستکم ۱۱ زندانی و شهروند بازداشت شده در زندان های مختلف کشور، در اعتراض عدم رسیدگی به مطالباتشان دست به اعتصاب غذا زدند. زرتشت احمدی راغب، فریبا اسدی، آرشام رضایی، محمد هوشنگی، علی موسی نژاد فرکوش، ابراهیم صدیق همدانی، یوسف مهراد، شکیلا منفرد از جمله این زندانیان هستند. در گزارش پیش رو به وضعیت کنونی اعتصاب این زندانیان پرداخته شده است.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، هم اکنون دستکم ۱۱ زندانی در اعتراض به عدم رسیدگی به مطالباتشان در زندان های مختلف کشور در اعتصاب غذا به سر می برند.
در این گزارش با ذکر اسامی به شرح وضعیت کنونی و وضعیت اعتصاب این افراد پرداخته شده است.
۱. زرتشت احمدی راغب، فعال مدنی از تاریخ ۲ اسفندماه همزمان با بازداشت و انتقال به زندان اوین دست به اعتصاب غذا زده است.
آقای احمدی راغب روز دوشنبه ۹ اسفند ۱۴۰۰ به یکی از سلولهای انفرادی زندان اوین منتقل شد. مسئولان چندی پیش این شهروند را بدون رعایت اصل تفکیک جرائم از زندان اوین به بند ۴ زندان تهران بزرگ منتقل کرده اند.
زرتشت احمدی راغب صبح روز دوشنبه ۲ اسفندماه ۱۴۰۰، توسط نیروهای امنیتی در منزل خود بازداشت شد. ماموران در زمان بازداشت اقدام به تفتیش منزل کرده و شماری از وسایل شخصی او را ضبط کرده و با خود بردند.
زرتشت احمدی راغب، آتش نشانی است که پس از ۱۷ سال سابقه کار به دلیل فعالیت های مدنی و منتقدانه از کار اخراج شده است. او پیش از این نیز به دلیل فعالیتهای مدنی خود سابقه بازداشت و محکومیت دارد.
۲. فریبا اسدی، زندانی سیاسی از روز یکشنبه ۸ اسفندماه، در زندان قرچک ورامین، دست به اعتصاب غذا زد.
اعتصاب غذای خانم اسدی به دنبال بروز درگیری و ضرب و شتم توسط یکی از زندانیان جرائم عمومی و در اعتراض به عدم رعایت اصل تفکیک جرائم صورت گرفته است.
فریبا اسدی روز دوشنبه ۱۳ دی امسال، در منزل شخصی واقع در تهران خود بازداشت و جهت تحمل حبس به زندان قرچک ورامین منتقل شد. وی روز یکشنبه ۲۱ آذر ۱۴۰۰ طی ابلاغیهای جهت اجرای حکم حبس به شعبه دوم اجرای احکام کیفری دادسرای عمومی و انقلاب شهر قدس احضار شده بود.
وی پیشتر همراه با سه تن از هم پرونده های خود در شعبه دوم دادگاه انقلاب شهریار محاکمه و از بابت اتهام تبلیغ علیه نظام به یک سال حبس تعزیری محکوم شد.
۳. آرشام (محمود) رضایی، فعال مدنی محبوس در زندان رجایی شهر کرج، از تاریخ ۱۸ بهمن ماه در اعتراض به عدم رسیدگی پزشکی و مخالفت با اعزام وی به مرخصی درمانی در زندان رجایی شهر کرج دست به اعتصاب غذا و دارو زده است.
فشار خون آقای رضایی در روز یکشنبه ۸ اسفندماه بیست و یکمین روز از اعتصاب غذا، بر روی ۸ و ۹ در نوسان بود و وزن او با ۸ کیلوگرم کاهش از زمان آغاز اعتصاب غذا به ۵۲ کیلوگرم رسید. تداوم اعتصاب غذای این زندانی سیاسی در شرایطی است که وی به بیماری های فتق هیاتال، هلیکو باکتری و زخم اثنی عشر مبتلا است و باوجود درد شدید معده تاکنون به خواسته های وی رسیدگی نشده است.
آرشام رضایی در تاریخ ۱۷ دیماه ۹۷ توسط نیروهای اطلاعات سپاه در تهران بازداشت و در تاریخ ۲۲ آبان ۹۸ با تودیع قرار وثیقه ۲۰۰ میلیون تومانی، به صورت موقت و تا پایان مراحل دادرسی از زندان اوین آزاد شد. این فعال مدنی مجموعا به ۸ سال و ۶ ماه حبس تعزیری محکوم و این حکم در مرحله تجدیدنظر نیز عینا تایید شد. با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی مجازات اشد یعنی ۵ سال حبس تعزیری از بابت اتهام “اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی” در خصوص وی قابل اجرا است.
آرشام رضایی در تاریخ ۲۷ آبانماه سال گذشته جهت تحمل دوره محکومیت ۵ ساله خود بازداشت و به یکی از سلولهای انفرادی زندان رجایی شهر معروف به سوئیت منتقل شد. وی مجددا در تاریخ ۲۹ آبان از زندان رجایی شهر به مکانی نامعلوم منتقل و پس از ۳ روز به یکی از سلولهای انفرادی بند امن این زندان منتقل شد. او نهایتا در تاریخ ۲۹ آذرماه ۹۹ به بند سیاسی زندان رجایی شهر کرج منتقل شد. این فعال مدنی پیش از انتقال به زندان در شعبه ۲ بازپرسی دادسرای اوین به ریاست قاضی حاجی مرادی مورد تفهیم اتهام قرار گرفت و قرار وثیقه ۵۰۰ میلیون تومانی برای او صادر شد.
آقای رضایی زمستان سال جاری در پرونده ای دیگر به ۱۱ ماه حبس تعزیری و ۴ ماه کار اجباری در سازمان جهاد کشاورزی محکوم شد. با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، از این میزان مجازات اشد یعنی ۱۱ ماه حبس در خصوص وی قابل اجرا است.
۴. محمد هوشنگی، شهروند اهل جوانرود در زندان ارومیه در تاریخ ۴ اسفندماه ۱۴۰۰، در اعتراض به بازداشت طولانی مدت دست به اعتصاب غذا زده و نهایتا روز دوشنبه ۱۶ اسفندماه در پی وعده مساعد مسئولان زندان مبنی بر تبدیل وثیقه ۷ میلیارد تومانی به ۲میلیارد، به اعتصاب خود پایان داد.
آقای هوشنگی در دی ماه ۹۹ توسط نیروهای امنیتی در تهران بازداشت و سپس به بازداشتگاه اطلاعات سپاه در ارومیه منتقل شد. وی نهایتا پس از گذشت ۷ ماه از بازداشتگاه این نهاد امنیتی به زندان ارومیه منتقل شد.
اتهام مطروحه علیه این شهروند عضویت در یکی از گروه های مخالف نظام عنوان شده است.
۵. علی موسی نژاد فرکوش، فعال مدنی محبوس در زندان رجایی شهر کرج از تاریخ ۱۲ بهمنماه با درخواست آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی دست به اعتصاب غذا و دارو زده است.
آقای موسی نژاد فرکوش که از بیماری های فتق هیاتال معده و دیورتیکول روده رنج می برد، روز یکشنبه ۸ اسفند ۱۴۰۰، در بیست و هفتمین روز اعتصاب خود با افت فشار و کاهش وزن شدید مواجه شده بود. فشار خون وی ۸ و ۹ در نوسان بود و وزن او با ۱۳ کیلوگرم کاهش از زمان آغاز اعتصاب غذا به ۶۶ کیلوگرم رسید.
وی چندی قبل به مرخصی درمانی اعزام شده اما در تاریخ ۵ آبانماه، علیرغم عدم تکمیل مراحل درمان به زندان بازگشت. پیشتر پزشکی قانونی کرج در نامهای خطاب به زندان از ابتلای این شهروند به فتق هیاتال، التهاب شدید مخاط مری و معده و لزوم انجام عمل جراحی خبر داده بود.
آقای موسی نژاد خردادماه ۹۸ توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی محمد مقیسه از بابت اتهامات اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم بر ضد امنیت داخلی/خارجی، توهین به رهبری و توهین به آیت الله خمینی و فعالیت تبلیغی علیه نظام مجموعا به ۸ سال حبس تعزیری محکوم شد. این حکم اسفندماه همان سال توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران عینا تایید شد. با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی ۵ سال حبس برای او قابل اجرا است.
این شهروند در تاریخ ۹ آذرماه ۹۹ در منزل خود در تهران بازداشت و جهت تحمل دوران محکومیت ۵ ساله به زندان رجایی شهر کرج منتقل شد.
۶. ابراهیم صدیق همدانی، از تاریخ ۲۳ بهمن ۱۴۰۰، در زندان مریوان دست به اعتصاب غذا زده است.
این اقدام در پی عدم تحقق وعدههای مسئولان مبنی بر انتقال آقای صدیق همدانی و پسرش، سالار صدیق همدانی به زندان سنندج صورت گرفته است. این زندانی سیاسی که از تاریخ ۴ بهمن ماه اقدام به اعتصاب دارو کرده بود، پیشتر با افزایش قند خون شدید روبرو شد.
ابراهیم صدیق همدانی و پسرش سالار صدیق همدانی پیشتر از زندان ارومیه به ترتیب به زندان های مریوان و کامیاران منتقل شدند.
ابراهیم صدیق همدانی فرزند صادق و پسرش سالار صدیق همدانی و دخترش مریم در تاریخ ۴ اسفندماه ۹۷ بازداشت و مورخ ۳ اردیبهشت ۹۸، به زندان مرکزی این شهر منتقل شدند. مریم صدیق همدانی نیز که به بند زنان این زندان منتقل شده بود در تاریخ ۵ اردیبهشت ۹۸ با تودیع قرار از زندان ارومیه آزاد شد. ابراهیم و سالار صدیق همدانی نهایتا توسط شعبه ۲ دادگاه انقلاب ارومیه هرکدام از بابت اتهاماتی از جمله “اقدام علیه امنیت ملی از طریق عضویت در یکی از سازمانهای مخالف نظام” و “فعالیت تبلیغی علیه نظام” به ۱۶ سال حبس تعزیری محکوم شدند.
همچنین ابراهیم صدیق همدانی و فرزندش سالار صدیق همدانی طی یک پرونده سازی جدید در زندان از بابت اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام به ۱۱ ماه حبس تعزیری محکوم شدند و این حکم روز یکشنبه ۳ مردادماه ۱۴۰۰ به صورت حضوری توسط شعبه اول دادگاه انقلاب ارومیه به این شهروندان ابلاغ شد.
۷. یوسف مهراد، یکی از متهمان “سب النبی” محبوس در زندان اراک، از تاریخ ۲۱ بهمن ماه ۱۴۰۰، در اعتراض به محرومیت از حق تماس تلفنی دست به اعتصاب غذا زده بود. از وضعیت کنونی تداوم اعتصاب غذای این شهروند اطلاع دقیقی در دست نیست.
پیشتر محمد آرمان وکیل مدافع این شهروند از تایید حکم اعدام وی در دیوان عالی کشور و صدور حکم ۸ سال حبس از بابت بخش دیگر پرونده موکلش توسط دادگاه انقلاب اراک خبر داده بود. وکیل تسخیری یوسف مهراد، با اشاره به اینکه موکل او باید تبرئه شود، حکم صادره و تایید آن توسط دیوان عالی کشور را “نا عادلانه” توصیف کرد.
هرانا پیشتر ضمن احراز هویت تعدادی از متهمان این پرونده از صدور حکم اعدام توسط شعبه ۱ دادگاه کیفری یک استان مرکزی برای دو متهم اصلی به نامهای سید صدرالله فاضلی زارع و یوسف مهراد به اتهام «سب النبی» خبر داده بود. این حکم مورخ ۲ اردیبهشت ماه در زندان اراک به این شهروندان ابلاغ شده است. همچنین جلسه دادگاه بخش دیگری از پرونده یوسف مهراد به تبلیغ علیه نظام، تشکیل گروه، توهین به بنیانگذار جمهوری اسلامی و توهین به رهبری که به گفته وکیل مدافع وی منتهی به صدور حکم ۸ سال حبس تعزیری شده، در تاریخ ۳ خردادماه سال جاری در شعبه یک دادگاه عمومی و انقلاب اراک برگزار شده است.
یوسف مهراد در تاریخ ۴ خردادماه ۹۹، توسط نیروهای امنیتی در منزل خود در اردبیل بازداشت و نهایتا به زندان اراک منتقل شد. او پدر ۳ کودک خردسال است.
این دو شهروند پس از بازداشت به مدت ۲ ماه در سلول انفرادی نگهداری شده و به مدت ۸ ماه از حق ملاقات و برقراری تماس تلفنی با خانواده خود محروم بوده اند.
۸. شکیلا منفرد، زندانی سیاسی از روز پنجشنبه ۱۲ اسفند ۱۴۰۰، در زندان قرچک ورامین، دست به اعتصاب زده است.
اعتصاب خانم منفرد در اعتراض به عدم پاسخگویی و بی توجهی مسئولان در خصوص مورد تهدید قرار گرفتن وی توسط یکی از زندانیان جرائم عمومی و عدم رعایت اصل تفکیک جرائم صورت گرفته است.
یک منبع مطلع پیشتر در این خصوص به هرانا گفت: “یکی از زندانیان جرائم عمومی با درب قوطی کنسرو خانم منفرد را تهدید کرده و قصد ضرب و جرح وی را داشته است. به دلیل همین تهدیدات درب سالن مشاوره و دیگر سالنهای زندان روز گذشته باز نشده است”.
با توجه به انتقال خانم منفرد به بند ۸ این زندان از وضعیت تداوم اعتصاب غذای او اطلاع دقیقی در دست نیست.
شکیلا منفرد در تاریخ ۱۰ شهریورماه ۱۳۹۹، هنگام خروج از منزل توسط نیروهای امنیتی در تهران بازداشت و در تاریخ ۲۴ شهریورماه با تودیع قرار وثیقه ۴۰۰ میلیون تومانی از زندان اوین آزاد شد.
جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات شکیلا منفرد در تاریخ ۱ بهمنماه ۹۹ در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران برگزار شد. خانم منفرد پس از اتمام جلسه دادگاه توسط ماموران اطلاعات سپاه بازداشت و به زندان منتقل شد. وی توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری از بابت اتهامات “فعالیت تبلیغی علیه نظام و توهین به مقدسات اسلام” به ۶ سال حبس تعزیری و ۴ ماه کار اجباری در جهاد کشاورزی محکوم شد. نهایتا شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران خانم منفرد را به ۴ سال و دو ماه حبس قطعی محکوم کرد.
شکیلا منفرد پیشتر نیز از بابت پرونده ای که در دوران حبس علیه او گشوده شده، توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ۲ سال و ۸ ماه حبس تعزیری و پرداخت جزای نقدی محکوم شد.
علاوه ب زندانیان سیاسی و فعالان مدنی بازداشتی فوق الذکر، دستکم سه زندانی دیگر در زندان کامیاران با جرائم عمومی دست به اعتصاب غذا زدهاند:
۹. حبیب الله میرکی فرزند میرزا محمد، زندانی جرائم مرتبط با مواد مخدر با درخواست اعزام به مرخصی از امروز سه شنبه ۱۷ اسفندماه در زندان کامیاران دست به اعتصاب غذا زده است.
۱۰. لقمان ممندی فرزند رحمان زندانی جرائم مرتبط با مواد مخدر از امروز سه شنبه ۱۷ اسفندماه در زندان کامیاران دست به اعتصاب غذا زده است.
اعتصاب این زندانی نیز با درخواست اعزام به مرخصی صورت گرفته است.
۱۱. لقمان عبدالله زاده زندانی جرائم مرتبط با مواد مخدر با درخواست اعزام به مرخصی، از روز یکشنبه ۱۵ اسفندماه در زندان کامیاران دست به اعتصاب غذا زده است.
با وجود بروز بسیاری از مشکلات جسمی و روحی که این اقدام اعتراضی به همراه دارد و تا سالها اثرات آن بر زندگی افراد باقی می ماند، بسیاری از زندانیان در ایران به عنوان آخرین راه برای رسیدن به خواستههایشان دست به اعتصاب غذای اعتراضی میزنند. بسیاری از این اعتصابها در اعتراض به عدم رسیدگی به مشکلات پرونده، مراعات نشدن حقوق زندانی و یا بازداشتی و بلاتکلیفیهای بلندمدت صورت می گیرد.
خبرگزاری هرانا – ۱۴۰۰/۱۲/۱۷