بعد از 5 سال مطالبات جمعی از کارگران نساجی بوکان بدون جواب مانده است

با گذشت 5 سال از تعطیلی کارخانه نساجی بوکان، 15 نفر از کارگران این کارخانه همچنان به دنبال مطالبات حقوقی خود هستند و تمام تلاشهای آنها ناموفق بوده است.

آسونیوز: بنا به گزارش خبرگزاریهای داخلی، سال 88 کارخانه نساجی بوکان که قرار بود 900 کارگر داشته باشد با 40 نفر کارگر تعطیل شد، کارخانه ای که به گفته “محمد قسیم عثمانی”نماینده مردم بوکان در مجلس حکومت با وامهای تبصره ای، دلارهای هفت تومانی و سی هزار متر زمین 150 ریالی اقساطی به امید اشتغال نهصد نفر ایجاد شد. اشتغال نهصد نفری که هیچگاه تحقق پیدا نکرد و در نهایت این کارخانه تعطیل شد.

به گفته عثمانی «در کارخانه نساجی خاتم النبیاء بوکان عده ای فرصت طلب بنام سرمایه گذاری در مناطق محروم رانت خواری کردند.نیمی از زمین این کارخانه از صنعتی به مسکونی تغییر کاربری داده شده و با هزار برابر قیمت اولیه به فروش رسیده است.» در نهایت سال 88شورای امنیت کارگری استان ارومیه حکم به تعطیلی کارخانه نساجی خاتم الانیاء بوکان داد، رای که نماینده بوکان آن را «غلط» و در نتیجه «نفوذ مالکین» در این شورا دانست.

حال بعد از 5 سال، مطالبات حقوقی 15 نفر از کارگران این کارخانه که جوانی خود را در آنجا سپری کرده اند بی جواب مانده است. در همین ارتباط، یک کارگر بیکار شده کارخانه نساجی بوکان درباره مطالبات حقوقی کارگران بیکار این کارخانه به خبرگزاری کار ایران”ایلنا” گفت: با تعطیلی کارخانه در سال 88، هنوز معوقات سنوات خدمت 15 نفر از کارگران این کارخانه پرداخت نشده و کارفرما حق بیمه‌هایی را که از کارگران کسر کرده را نیز به حساب تامین اجتماعی شهرستان بوکان واریز نکرده است.

این کارگر بخش تولید کارخانه تعطیل شده نساجی بوکان ادامه داد: بر اساس پروانه بهره‌برداری کارخانه، این مجتمع تولیدی بایست 900 نفر را به استخدام در می‌آورد اما در عمل این شمار به 40 نفر رسید و متاسفانه بعد از 17 سال کار, کارخانه با 40 نفر به کارش خاتمه داد. به گفته این کارگر، از این‌ شمار کارگر (40 نفر) بخشی بازنشسته شدند، شماری با کارفرما توافق کرده و با مبلغی غیرواقعی به طور قانونی رابطه کاری خود را خاتمه دادند اما در این میان 15 نفر از کارگران باقی ماندند که از سال 88 تا کنون بلاتکلیف اند. به گفته این کارگر بیکار شده نساجی بوکان؛ این 15 کارگر برای پی‌گیری مطالباتشان به سراغ فرماندار، نمایندگان مجلس و حتی وزارت کار نیز رفته اند اما تا کنون ناموفق بوده‌اند.

به باور این کارگر اخراجی کارخانه نساجی بوکان دلیل اصلی تعطیلی کارخانه تنها به «فرصت‌طلبی» کارفرما از دریافت تسهیلات مالی و وام‌های کم بهره دولتی برای تاسیس کارخانه ختم می‌شود، زیرا این مجتمع تولیدی با بودجه سال 1373 شهرستان‌های محروم و با اهدای 4 هکتار زمین در مرکز شهرستان بوکان در اختیار کارفرما قرار گرفت و کارفرما برای ایجاد آن شخصا سرمایه‌گذاری چندانی نکرد. این کارگر اخراجی کارخانه نساجی بوکان ادامه داد: کارخانه با داشتن سهمیه‌های نخ و الیاف دولتی نتوانست به کار خود ادامه بدهد و کارفرما با بهانه‌هایی واهی کارگران را اخراج و دستگاه‌ها را به تهران منتقل کرد. به گفته این کارگر اخراجی؛ کارفرما یازده سال است با این بهانه که «توان مالی‌ کافی ندارم»، از پرداخت مطالبات 15 کارگر اخراجی این کارخانه سر باز می‌زند و «ما زورمان به او نمی‌رسد.»