جمعی از فعالان صنفی و زندانیان سیاسی عقیدتی محبوس در زندان اوین با انتشار نامه سرگشتاده‌ای درباره مردم زلزله‌زده شهر خوی، ضمن اعتراض به عملکرد حکومت در این بحران، از عموم مردم درخواست کردند تا به کمک از زلزله‌زدگان برخیزند.
نویسندگان این نامه «مردم ایران» را مخاطب قرار داده و با اشاره به وضعیت نامناسب شهروندان خوی پس از وقوع زلزله‌ای که شامگاه ۱۱بهمن۱۴۰۱ رخ داد، در بخشی از این نامه نوشته‌اند: ««مردم عزیز ایران، حال شهرستان خوی خوب نیست. بخش‌هایی از آن هفته‌ها تحت تاثیر زلزله‌های متعدد و از ۸بهمن، کل شهرستان با جمعیت ۳۵۰هزار نفری تحت‌الشعاع این مساله قرار گرفته است.»
این زندانیان با برشمردن خسارات ناشی از این زلزله و اتفاقات مشابهی که پیش از این در شهرهای مختلف ایران رخ داده نوشته‌اند: «زلزله، هزاران خانه را تخریب و پس لرزه‌هایش که حالا شمار آن بالای صد رسید است، مدام بر حجم خسارات دیگر خانه‌ها می‌افزاید. با فرو ریختن این دیوارها بار دیگر همچون فجایع بم، ورزقان، سرپل ذهاب، کوت‌عبدالله، پل‌دختر، آق‌قلا و غیره، پرده فقر و محرومیتی فرو می‌ریزد که رنج و آسیب پذیری مردمان ما را دو چندان کرده است.»
در بخشی از این نامه به نقصان‌های مدیریتی حکومت جمهوری اسلامی در مدیریت بحران و همچنین ادعاهای نادرست مقامات مسوول در خصوص شیوه امدادرسانی به شهروندان آسیب‌دیده اشاره شده و آمده است: «دستگاه حاکمیت هم در حالی اراده خود را حاضرِ مطلوب بر صحنه و بحران را مدیریت شده تبلیغ می‌کند که پس از گذشت یک هفته، بیش از پنجاه درصد مردم خوی، ماشین خواب و پنجاه هزار نفر شهر را ترک کرده و ده‌ها هزار نفر با خیابان‌نشینی فاقد دریافت هرگونه کمک‌های دولتی هستند.»
به نوشته این فعالان سیاسی و کنشگران مدنی، مردم در خوی «از یک سو گرفتار زلزله‌های متعدد،سرمای طاقت فرسا و کمبود نان و غذا و چادر» و از سوی دیگر «گرفتار حکمرانی ناکارآمدی هستند که با سنگ‌اندازی مانع کمک‌های انسان دوستانه داخلی و بین‌المللی می‌شود و آن‌ها را از حداقل‌های اسکان در سرمای زیر صفر درجه همچون کانکس محروم می‌دارد.»
پیش از این گزارش‌هایی از عدم پذیرفتن جمهوری اسلامی از دریافت کمک‌های بشردوستانه بین‌المللی منتشر شده بود.
دو کشور ترکیه و جمهوری آذربایجان از نخستین کشورهای همسایه ایران بودند که برای کمک به زلزله‌زدگان خوی اعلام آمادگی کردند.
نویسندگان این نامه که ضمن ابراز همدردی با مردم خوی نگرانی عمیق خود را از وضعیت نامساعد زلزله‌زدگان اعلام کرده و در انتهای نامه نوشته‌اند: «ما عموم مردم را که بارها در سختی‌ها کنار هم بودن را تجربه کرده‌اند دعوت به پیوستن به کارزار کمک حداکثری به مردم زلزله‌زده خوی می‌کنیم، تا شاهد تقویت جبهه مردم و تسلیم حاکمیت در برابر اراده آن‌ها باشیم.»
این نامه به امضای ۱۶ نفر از فعالان صنفی و سیاسی از جمله «جعفر ابراهیمی، توحید امیر امینی، رسول بداغی، جعفر پناهی، محمد حبیبی، امیر سالار داوودی، حسین رزاق دوست، حسن سعیدی، محمد شریفی مقدم، رضا شهابی، مصطفی عبدی، کاظم علی‌نژاد، علیرضا فرشی دیزج یئکانلی، کیوان مهتدی، اکبر نعیمی، علی نوری» رسیده است
۱۶ بهمن ۱۴۰۱ iranwire
