شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب روز جاری با تشکیل دادگاه برای پرستو فروهر وی را به «تبلیغ علیه نظام» و «توهین به مقدسات» متهم کرده است.
پرستو فروهر در گفت‌وگو با رادیو زمانه درباره آنچه در دادگاه امروزش گذشت، گفت: «دادگاه نکته تازه‌ای نداشت. با توجه به محتویات پرونده بیشتر شامل پرونده‌سازی بدون سند و مدرک می‌شد. مطالب داخل پرونده حالت تبلیغی و شعاری داشت و بیشتر به کار روزنامه‌هایی از جنس کیهان می‌آمد.»
پرستو فروهر در ادامه گفت: «من و وکیلم، مانوش منوچهری، استدلال‌های خودمان بر ضد اتهامات را بیان کردیم و احساس کردیم این استدلال‌ها یاداشت و شنیده شد. البته دفعه پیش نیز دادسرایی که اتهامات را بررسی می‌کرد استدلال‌ها را شنید اما کیفرخواست نشان داد که آن استدلال‌ها به جایی نرسید.»
به گفته خانم فروهر، نکته قابل توجه برای او در این پرونده این بوده که با خواندن آن متوجه شده «کل قضیه به ارتباط این پرونده با پرونده قتل‌های سیاسی آذر ۷۷ بر میگردد.»
او گفت: «بسیاری از نکاتی که در اینجا مطرح شد به پرونده اصلی باز میگردد از جمله اینکه من هر ساله بدون توجه به دستور مقامات امنیتی، مراسم بزرگداشت برگزار می‌کنم، مقامات امنیتی را با تحلیل غلط به دست داشتن در قتل پدر و مادرم متهم می‌کنم یا اینکه می‌گویم دستگاه قضایی رسیدگی صحیح و عادلانه نکرده است.»
پرستو فروهر تاکید کرد در دادگاه روی تمام این نکات ایستادگی کرده است: «به نظرم اینها عین واقعیت است. من روی این حقیقت تاریخی که دست کم چهار مورد این قتل‌ها از درون دستگاه امنیتی اتفاق افتاده، پافشاری خواهم کرد.»
او گفت: «بنابر اظهار قاضی پرونده، من به صورت حقوقی ممنوع الخروج نیستم. البته روادید سفرم را در فرودگاه گرفتند که قرار بود در دادگاه پس دهند، اما داده نشد.»
در جریان قتل‌های زنجیره‌ای که در پاییز ۱۳۷۷ روی داد علاوه بر پروانه و داریوش فروهر، شماری دیگر از روشنفکران و منتقدان، از جمله محمد مختاری، محمدجعفر پوینده، مجید شریف و پیروز دوانی کشته شدند.
آبان ماه سال گذشته پرستو فروهر که برای برگزاری مراسم یادبود پدر و مادر خود به ایران سفر کرده، به دادسرای اوین احضار شد.
فرزند داریوش فروهر و پروانه اسکندری پیش از این نیز بارها با احضار و ضبط گذرنامه مواجه شده بود.
داریوش فروهر دبیر کل حزب ملت ایران و وزیر کار دولت مهدی بازرگان بود که در اول آذر ۱۳۷۷ به همراه همسرش پروانه اسکندری در جریان قتل‌های زنجیره‌ای ترور شد. وی از جمله رهبران جبهه ملی ایران از سال ۱۳۵۶ تا ۱۳۵۸ بود تا این که در اوایل سال ۱۳۵۸ از جبهه ملی ایران جدا شد.
چند روز پس از قتل آنها، محمد مختاری و محمدجعفر پوینده، از اعضای کانون نویسندگان ایران نیز به قتل رسیدند. تارنگار حقوق بشر 4 آذر
